01 / 05 / 2024

İstanbul zengin şehri oldu: Artık beyaz yakalı gurbetçilerin gözdesi değil!

İstanbul zengin şehri oldu: Artık beyaz yakalı gurbetçilerin gözdesi değil!

Dünya üzerindeki 49 şehirdeki 12 bini aşkın expat’a çalışma şartlarından ev kiralarına, maaşın yaşanan yerdeki ortalamaya oranından eğlence maliyetine, ulaşımdan çocukların okul masrafına kadar birçok soru yöneltildi ve expat’lar için en iyi ve en kötü şehirler sıralandı. İstanbul en kötü 7'nci şehi



Kendi ülkesinin dışında çalışan beyaz yakalıları tanımlayan expatriate (yaygın kıslatmasıyla expat), “gurbetçi profesyonel” şeklinde de ifade edilebilir. Dünyada bugün sayıları 300 milyona ulaşıyor. Onları göçmen gurbetçilerden ayıran temel detaylardan bazıları, “genelde yüksek gelir grubunda olmaları,” “çoğunlukla belli bir vadenin sonunda memleketine dönmeyi planlamaları,” “gittikleri ülkeye ekonomik ya da politik nedenlerle sığınmak gibi bir dertlerinin olmaması” şeklinde sıralanabiliyor. 

Bu kitlenin en bilinen küresel-sosyal topluluklarından olan InterNations sitesi, her sene “Expat Insider” isimli bir anket yapıyor. Bu sene de 49 ilde 12 bini aşkın expat ile görüşüldü ve nabız tutuldu. 

Dünya Gazetesi'nden Suat Taşpınar'ın haberine göre; çalışma şartlarından konut kiralarına, maaşın yaşanan yerdeki ortalamaya oranından eğlence maliyetine, ulaşımdan çocukların okul masrafına kadar birçok soruya yer verildi. 

İstanbul zengin şehri oldu: Artık beyaz yakalı gurbetçilerin gözdesi değil!

Dijital hizmetler, bürokrasi, barınma ve dil konuları dahil olacak şekilde “zorunluluk endeksi" de yapıldı. Bu şekilde expat kitlesi için dünyanın en iyi ve kötü şehirleri listelendi.   En iyiler listesinin ik 3 sırasında Malaga, Alicante, Valencia ile İspanya bulunuyor. Sonrasında Ras Al Khaimah, Abu Dabi, Madrid, Mexico City, Kuala Lumpur, Bangkok, Maskat şehrileri ile ilk 10 bitiyor. 

49 il içinde en sırada Milano bulunuyor. Expat hayatının zorlukları bakımından “en kötü 10” şehir daha sonra en dipten yukarıya şu şekilde açıklanıyor: 

"Roma, Vancouver, Hamburg, Berlin, Dublin, İstanbul, Londra, Paris, Seul."

Expat’lar belli bir ofis düzenine mecbur, genellikle büyük kentlerde aşamaya mahkum oldukları için, gittikleri ülkelerde hem maliyetleri yükselten hem de yaşam kalitesini zorlayan-düşüren birçok handikaptan kurtulamıyor. Yöneticisi ya da uzmanı olduğunuz çokuluslu şirket Paris’teyse, orada konut kiralamak, çocuğunuz varsa okul bulmak zorundasınız. 

Attığınız taşın vurduğunuz kuşa değmesi için, gittiğiniz ülkede sosyal destekler dahil, “paketinizin”  sağlam olması gerekiyor. Ancak, “digital nomad” (dijital göçebe) ahalisi için durum daha avantajlı oluyor. İnternet çağında uzaktan çalışmanın kolaylaşmasıyla mantar gibi türeyen dijital nomad'lar, konutları sırtındaki çanta, “İnternetin olduğu her yer ofisim” diyen, genellikle kendi işini yapan freelancer’lardan meydana geliyor. 

Expat’lar ise  “corporate” denilen çok uluslu şirketlerde yönetici, uzman koltuklarında, o kentte birkaç seneliğine de olsa “sabit” oturmak zorunda.  Expat’lar 19’uncu yüzyıldan beri, sömürge devrinden bugüne vitrindeyken, dijital göçebelerin tarihi çeyrek asırlık. Ama teknoloji sayesinde dünyanın her köşesinde bağımsız çalışabilen bu kitlenin nüfusu da bugün 35 milyona ulaşmış halde. 

İstanbul zengin şehri oldu: Artık beyaz yakalı gurbetçilerin gözdesi değil!

Dijital göçebeler için “en cazip ülkeler" konusunda birçok anket bulunuyor. Hemen hemen tüm listelerde “ortak payda” sayılan ülkeler, "Portekiz, Estonya, Tayland, Endonezya (özellikle Bali), Hırvatistan, Gürcistan, Malezya, Malta, Sırbistan, Kolombiya, Kosta Rica" şeklinde listelenebilir. 

Sonu gelmeyen jeopolitik sorunlara, savaşlara, ekonomide korumacı siyasette içe kapanıcı politikalara dönüş sinyallerine karşın, dünyada sınırların önemi gittikçe azalıyor.  Vasıflarını “her memlektte geçer akçe” yaparak, kendisini dünya vatandaşı sayan, bu şekilde de ekmeğin, daha iyi hayatın, işle gezmeyi bir potada eriten eğilimlerin peşinde dünyada fink atanların devrindeyiz. 

Türkiye ise son senelerde daha da pahalılaşarak cazibesini yitirmeye başladı. 

Ukrayna Savaşı'ndan kaçıp geldiği İstanbul’dan Tayland’a gitmeye karar veren bir Rus yazılımcı, "Konut kirasından yeme içmeye hemen her şey o kadar pahalandı ki, İstanbul artık zengin kenti oldu. Belki, iyi sabit maaşı olan, kira tutarını şirketine ödeten expat için hâlâ uygun. Ama dijital göçebeler için çadır toplama zamanı geldi" açıklamasında bulundu. 

İstanbul zengin şehri oldu: Artık beyaz yakalı gurbetçilerin gözdesi değil!

EXPAT'LAR İÇİN EN İYİ 10 ŞEHİR 

1. Malaga (İspanya)

2. Alicante (İspanya)

3. Valencia (İspanya)

4. Ras Al Khaimah (BAE)

5. Abu Dabi (BAE)

6. Madrid (İspamnya)

7. Mexico City (Meksika)

 8. Kuala Lumpur (Malezya)

9. Bangkok (Tayland)

10. Maskat (Umman)

EXPAT'LAR İÇİN EN KÖTÜ 10 ŞEHİR 

1. Milano (İtalya)

2. Roma (İtalya)

3. Vancouver (Kanada)

4. Hamburg (Almanya)

 5. Berlin (Almanya)

6. Dublin (İrlanda)

 7. İstanbul (Türkiye)

8. Londra (İngiltere)

 9. Paris (Fransa)

10. Seul (G.Kore)

Altın fiyatları yükselişte! Gram, çeyrek altın ne kadar? 20 Kasım 2023 Pazartesi canlı altın fiyatları

Binalarda hasar kaydı bilmecesi sürüyor! Önce az, sonra ağır hasarlı raporu verildi!

Kira sözleşmeleri nasıl hazırlanmalı? Ev sahipleri ve kiracılar hemen bu detaya bakın! Bunu mutlaka yapmalısınız!


Geri Dön