Köy İçme Suları Hakkında Kanun!

7478 sayılı Köy İçme Suları Hakkında Kanun, 16 Mayıs 1960 tarihinde 10506 sayılı Resmi Gazete'de yayımlandı. Kanunda, Köy İçme Suyu ile ilgili yasal hükümlere yer veriliyor...

KÖY İÇME SULARI HAKKINDA KANUN

Kanun Numarası : 7478

Kabul Tarihi : 9/5/1960

Yayımlandığı R. Gazete : Tarih : 16/5/1960 Sayı : 10506

Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 41 Sayfa : 1019

Kanunun şümulü

Madde 1 – Köylerin içme ve kullanma suyu ihtiyacı, DSİ Umum Müdürlüğü tarafından temin ve tedarik olunur.

DSİ Umum Müdürlüğü; 4 üncü maddedeki programlara giren bazı köylere ait işlerin, kendi kontrol vemurakabesi altında yapılmasını ilgili vilayete bırakabilir.

Vilayete bırakılan işler için vilayete nakdi ve ayni yardım yapılır.

Tahsisat

Madde 2 – Bu kanuna göre yapılacak işler için DSİ Umum Müdürlüğü bütçesine her yıl lüzumu kadar tahsisat konur.

Çalışma ve icrai programlar

Madde 3 – Kafi miktarda sıhhi ve içme suyu olmıyan bütün köyler ve köy mahallelerinin tesbitindensonra:

 a) İhtiyacı en çok,

 b) Nüfusu en kalabalık,

 c) Nüfus başına su getirme masrafı en az,

 d) (Mülga: 1/2/1977 - 2032/3 md.)

 e) Bir kaç köye ait işlerde aralarında birlik kuran,

 f) En fazla iş birliğinde bulunan,

Köylere, bağlı bulundukları vilayetlerle teşriki mesai edilerek, rüçhaniyet sırası verilmek suretiyle DSİ Umum Müdürlüğünce her mali yıl başında üç yıllık Çalışma programları hazırlanır.

Madde 4 – Her sene bütçe yılı başında her vilayet için valinin reisliği altında bir daimi encümen azası ile DSİ bölge müdürü ve nafıa müdüründen müteşekkil bir heyet tarafından üç yıllık çalışma programına uygun olarak yıllık icraat programları hazırlanıp, DSİ Umum Müdürlüğüne gönderilir.

DSİ Umum Müdürlüğünün teklifi ve Nafıa Vekilinin tasdiki ile programlar mer'iyete girer.

İşin yapılması

Madde 5 – Yukarıda üçüncü ve dördüncü maddelerde adı geçen programlar bu kanunla, 6200 sayılı kanunun hükümleri ve bütçe ile verilen tahsisat dahilinde DSİ Umum Müdürlüğü tarafından icra ve tatbik olunur.

DSİ Umum Müdürlüğü bu işleri tabi olduğu mevzuat dairesinde emaneten yapabileceği gibi, tediyesi diğer yıllara sari taahhütlere de bağlıyabilir.

Aynı veçhile bu işlerin etüd ve projelerinin ihzarı için gerekli taahhütlere girişebilir.

DSİ Umum Müdürlüğü bu maksatlar için, lüzumlu her türlü vasıta, makina, alat, edevat ve malzemeyi bu tahsisatlarla tedarik edebilir.

Fabrika ve imalathaneler kurma salahiyeti

Madde 6 – DSİ Umum Müdürlüğü köy içme sularına lüzumlu içme su borularını, motor ve

tulumbalarını ve sair teferruatını imal etmek üzere, İcra Vekilleri Heyetinin müsaadesi ile müstakilen fabrika, imalathane kurabileceği gibi, İller Bankası veya diğer yerli ve yabancı müessese ve teşekküllerle ortak olarak fabrikalar ve imalathaneler kurabilir.

Bu maksatla kullanılacak bilümum malzeme için birinci fıkra hükümleri dairesinde, lüzum gördüğü fabrika ve imalathanelere ortak olabilir.

Teşkilat ve personel

Madde 7 – DSİ Umum Müdürlüğü köy içme su işleri için merkezde,bölgelerde ve şubelerde gerekliteşkilatı kurar. Bu teşkilatın ihtiyacı bulunan teknik elemanların yetişmesi için yurt içinde ve dışında mevcut öğretim müesseselerine bursla talebe gönderebilir. 

Ayrıca lüzumlu teknisyenleri yetiştirmek üzere kurslar açabilir.

Belediyelerle müştereken yapılacak tesisler

Madde 8 – Devlet Su İşleri Umum Müdürlüğü bir veya mütaaddit köylerle birlikte, taraflar için faydamülahaza edildiği ve kendilerine isabet eden masrafları karşıladıkları takdirde İller Bankası ile teşriki mesai ederek mücavir belediyelerin de su tedarik ve isale işlerini ihtiva eden müşterek tesisler yapmaya salahiyetlidir.

Tesislerin devir ve teslimi

Madde 9 – Köy içme su tesisleri bitirilince tatbik projeleri ile birlikte, bir zabıtla ihtiyar meclisine ve bir kaç köye veya bir kaç köy ile birlikte belediyelere ait sularda ise,birliklere ve belediyelere ve ihtiyar meclislerine devir ve teslim edilir. Bu suretle tesis; köylerin, belediyelerin veya köylerle birlikte belediyelerin müşterek malı olur.

Tesislerin bakım ve işletilmesi

Madde 10 – Köy ihtiyar meclisine devir ve teslim edilen ve bir köye ait olan tesislerin bakım, onarım ve işletmesi ve icabında bazı parçalarının yenilenmesi, o köy İhtiyar Heyetinin vazifesi olup bu yolda ihtiyar edilecek masraflar köy bütçesinden ödenir.

Bir kaç köy veya varsa belediye veya belediyelere devir ve teslim edilecek müşterek tesislerin bakımı, onarım ve işletilmesi ve icabında bazı parçalarının yenilenmesi hizmetlerinin ifası için bu idareler kendi mevzuatları gereğince aralarında birlikler kurarlar. Birlik Ana Nizamnamesinde ne gibi hususların yer alacağını

DSİ Umum Müdürlüğü ve alakadar amme hükmi şahıslar temsilcileri tesbit ederler. 

Tesislerin bakım,onarım,işletme ve icabında yenilenme hizmetlerinin devamlı ve iyi yapılması, idari makamlarca takip ve intac olunur.

İçme suyunun tahsis ve tevzii

Madde 11 – Bu kanunun tatbikını temin için umuma ait sular ile hususi kanunlarla köye veya köylere devir ve tahsis edilmiş veya köyün veya köylerin öteden beri intifaında bulunmuş olan suları, köyün, köylerin veya meskün mahallerin içme

suyu ihtiyacına göre tevzie,kısmen veya tamamen başka köyün, köylerin veya meskün mahallerin ihtiyacına tahsis etmeye veya tahsis şeklini değiştirmeye DSİ Umum Müdürlüğü salahiyetlidir.

Suyun bir veya bir kaç köye aidiyetinin evvelce ferman ve mahkeme ilamı gibi vesikalara bağlanmış olması bu madde hükmünün tatbikına mani olmaz. Bu hususta istimlak yoluna gidilmez ve İstimlak Kanunu hükümleri tatbik olunmaz.

Su tesislerinin vücuda getirilmesine ve su yollarının geçirilmesine lüzumlu olan arazi Devletin hüküm ve tasarrufu altında veya köyün veya köylerin umumi yerleri içinde bulunuyorsa o araziler hakkında dahi bu madde hükmü tatbik olunur.

İstimlak hükümleri

Madde 12 – Bu kanunun tatbikını temin için sahipli veya köyün bedeli mukabilinde iktisabettiği sularla diğer gayrimenkulleri 6830 sayılı İstimlak Kanunu gereğince istimlake veya gayrimenkul üzerinde irtifak hakkı tesisine DSİ

Umum Müdürlüğü salahiyetlidir.

Madde 13 – Bu kanunun 1 inci maddesinin 2 nci fıkrası ile yapılması vilayetlere bırakılan köylerin içme ve kullanma su ihtiyacını temin için 11 ve l2 nci maddelerde yazılı salahiyetler vilayet idare heyetlerine aittir.

Madde 14 – 11 ve 13 üncü maddelerin tatbikı bakımından DSİ Umum Müdürlüğü ile vilayet idare heyetlerinin kararları kesindir.

(İkinci fıkra Mülga: 18/7/1963 - 293/1 md.)

Madde 15 – (Mülga: 24/5/1983 - 2824/1 md.)

Ceza hükümleri

Madde 16 – (Değişik: 23/1/2008-5728/267 md.) Bir kimse, daha önceden veya bu Kanun hükümlerine göre kurulmuş olan içme suyu tesislerini tahrip veya imha eder

veya bozar yahut bunlara zarar verirse Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre cezalandırılır.

Tesis edilen su kullanım düzenini bozanlara veya yetkili mercilerce alınan kararlara uymayanlara mahalli mülki amir tarafından yüz Türk Lirasından bin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir.

Geçici Madde 1 – Bu kanunun mer'iyete girmesinden evvel adli ve idari mercilere intikal etmiş olup da kanunun mer'iyete girdiği tarihe kadar katiyet kesbetmemiş olan ihtilaflar bu kanun hükümlerine göre halledilir.

Geçici Madde 2 – Bu kanunun gerektirdiği masraflar 1960 mali yılında DSİ Umum Müdürlüğü bütçesinin (A/2) işaretli cetvelinin 791 inci "Köy su işlerine yardım" faslından ödenir.

Geçici Madde 3 – Bu kanunun tatbikatı için 1960 mali yılı içinde istihdam edilecek geçici hizmetlilerin ücretlerini karşılamak üzere, DSİ Umum Müdürlüğü bütçesinin 791 inci "Köy su işlerine yardım" tertibinden aynı bütçenin 203 üncü "Geçici hizmetliler ücreti" faslına lüzumlu tahsisatı aktarmaya Maliye Vekili mezundur.

Geçici Madde 4 – (Ek: 24/5/1983 - 2824/2 md.)

Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce Köy İşleri ve Kooperatifler Bakanlığı Yol - Su - Elektrik Genel Müdürlüğünce mukaveleye bağlanmış işlerle yapımına başlanmış işler veya 1983 yılı Yapım Programına alınmış olanlar bu Genel Müdürlükçe ifa ve ikmal olunur.

Madde 17 – Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.

Madde 18 – Bu kanun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur.