10 yılı dolduran kiracıya sebepsiz tahliye!
Borçlar Kanunu madde 347 gereğince 1 Temmuz 2014 tarihinden itibaren mal sahipleri 10 senelik kiracılarını sebepsiz tahliye edebilecek. İşte 10 yılı dolduran kiracıyı tahliye koşulları..
10 yılı dolduran kiracıya sebepsiz tahliye!
Borçlar Kanunu madde 347 gereğince 1 Temmuz 2012 tarihinden itibaren mal sahipleri 10 senelik kiracılarını nedensiz tahliye edebilecekti.
Ancak, Borçlar Kanunun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunu geçici 2. madde gereğince, bu uygulama iki senelik süre ile ertelenmişti.
Bu sürenin sona ermesi ile birlikte 1 Temmuz 2014 tarihinden itibaren 10 yılı dolduran kiracıya sebepsiz tahliye geldi. Ancak, tahliye için ev sahiplerinin belli koşullarda bildirim yapması gerekiyor.
MADDE 347-
Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez.
Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.
Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilirler.
Genel hükümlere göre fesih hakkının kullanılabileceği durumlarda, kiraya veren veya kiracı sözleşmeyi sona erdirebilir.
2. Bildirimin geçerliliği
a. Şekil
MADDE 348- Konut ve çatılı işyeri kiralarında fesih bildiriminin geçerliliği, yazılı şekilde yapılmasına bağlıdır.
Borçlar Kanunu geçici 2. madde:
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Kanunun 1 inci maddesinin son cümlesi hükmü bir defaya mahsus olmak üzere, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce Türk Borçlar Kanununun 347 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden on yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında, yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl; on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl sonra uygulanır.