Gündüzleri adım atacak yer kalmayan Tahtakale'de 15 kişi ikamet ediyor!

Tekstilden baharata, züccaciyeden kırtasiyeye onlarca ürünün toptan ve perakende satışının yapıldığı Tahtakale, gündüzleri yoğunken geceleri ise tenhalaşıyor. Dudullu OSB ile birlikte İstanbul'un en az nüfusa sahip iki mahallesinden birisi olan Tahtakale'de yaşayanlar 15 kişi oldu. Hanlarıyla ünlü Tahtakale'nin sakinleri, eski günlerini özlemle yad ederken, esnaf da faaliyetlerine devam etmeye çalışıyor.

İSTANBUL'UN EN KALABALIK MAHALLESİ ADNAN KAHVECİ'DEN 6 BİN 778 KAT KÜÇÜK

Tahtakale, 101 bin 668 nüfusa sahip İstanbul'un en kalabalık mahallesi Adnan Kahveci'den yaklaşık 6 bin 778 kat daha küçüklüğüyle öne çıkıyor.

Tahtakale nüfusunun, İstanbul'un diğer kalabalık mahallelerinden Küçükçekmece Atakent'ten 6 bin 657, Başakşehir Kayabaşı'ndan 6 bin 613, Maltepe Zümrütevler'den 5 bin 754, Bahçelievler Zafer'den yaklaşık 5 bin 645 ve Küçükçekmece Halkalı Merkez Mahallesi'nden yaklaşık 5 bin 258 kat daha küçük olduğu kayıtlara geçti. Tahtakale Mahallesi Muhtarı Halil İbrahim Seçer, yaptığı açıklamada, 59 yaşında olduğunu ve 3 dönemdir muhtarlık yaptığını kaydetti.

Gündüzleri adım atacak yer yok, geceleri bambaşka Burada 15 kişi ikamet ediyor
Daha önce babasının Tahtakale'de 46 yıl muhtarlık yaptığının altını çizen Seçer, "Babamın vefatının ardından seçmenler bana gelip, 'Babanızı çok severdik, siz de ona istinaden değerli insansınız. Sizin devam etmenizi istiyoruz' dediler. Biz de öylece bu yola girdik ve bu şekilde devam ediyoruz. Tahtakale mahallemiz eskidir. Ticaret yönünden Türkiye'nin kalbidir diyebilirim." ifadelerini kullandı.

Seçer, mahalleye eskisi kadar olmasa da rağbetin devam ettiğini, Tahtakale'de her şeyin hesaplısının bulunabildiğini ve esnafının iyi olduğunu açıkladı.

"BÖYLE BİR MAHALLENİN MUHTARI OLMAKTAN GURURLUYUM"

Nüfusa kayıtlı olmayıp, Tahtakale'de geceleyen işçilerin de olduğundan bahseden Seçer, "Eskiden imalathaneler bulunduğu için kalanların sayısı çoktu. Hanlar, bekar evi olarak otel gibi kullanılırdı. Bir odada 5 ya da 10 kişi kalırdı. Bunlar kalkınca yatanlar da gitti. Son dönemde genelde odabaşı ve hamallar kalıyordu. Onlar da artık salgın nedeniyle kalmıyor, evlerine gidip geliyorlar." şeklinde konuştu.

Tahtakale gibi ekonomik anlamda önemli bir yer tutan mahallenin muhtarlığını yapmaktan mutluluk duyduğundan bahseden Seçer, "Devletin verdiği bir görevi, mührü taşıyorum. Bu da büyük bir şeref ve onurdur'' dedi.

"1960'TAN BERİ TAHTAKALE'DE YAŞIYORUM"

Mahalle sakinlerinden 77 yaşındaki Abdülkadir Sarıbıyık ise 1960 tarihinden beri Tahtakale'de yaşadığını, 43 yıl boyunca esnaflık yaptığını söyledi. Tahtakale'nin eskiden çok daha kalabalık olduğuna dikkati çeken Sarıbıyık, şu andaki hareketliliğin eskisi gibi olmadığını belirtti.

Eskiden esnafın daha çok bu civarda yaşadığından bahseden Sarıbıyık, "Tahtakale, gündüz çok kalabalık ancak gece kimseyi bulamazsınız. Çünkü esnafın evi mahalle dışında. Burada yaşamak benim için çok önemli. Aynı zamanda muhtarlıkta azayım." diye konuştu.

"HERKES BİRBİRİNE BAĞLIYDI"

Mahalle sakini 72 yaşındaki Sabri Çiftçi de 1963'te geldiği Tahtakale'de çocukluk ve gençliğinin geçtiğini dile getirdi. Kahvehane, lokanta ve fırında çalıştığını, zaman zaman gıda sektöründe iş yaptığından bahseden Çiftçi, "Burada 11 kıraathane vardı ve hepsi de tıklım tıklım doluyordu. Herkes birbirine bağlıydı, birbirini tanırdı. Onlar dağıldı'' açıklamasında bulundu.

Çiftçi, o dönem seyyar satıcı, simitçi, manav, mısırcı ve kestaneci gibi çok farklı işleri yapan gençlerin mahallede bulunduğunu, bu kişilerin bekar odalarında kaldığını anımsattı.

"Konyalı, Malatyalı, Niğdeli, Nevşehirli, Kastamonulu herkes buradaydı. Hepsi buralardan ekmek yerdi" diye konuşan Çiftçi, şimdilerde birçok değişimin yaşandığını ifade etti.

Çiftçi, "Tahtakale iyi bir yerdir. Dünyanın her tarafından buraya gelen vardır. Böyle bir yer fakat gece kimse yoktur. Gündüz çok kalabalık. Dünyanın her yerinden gelen Eminönü'ne, Tahtakale'ye gelir ama gece kimse yok." dedi.

1942 yılında Tahtakale'de bir dükkanın yıllık kirası 13 buçuk liraymış!