İstanbul'un yükselen yıldızı Bomonti'de 100 metre arayla iki dünya!

Bu anlatacağım, bir mahallenin hikâyesi ama sanki büzüşmüş de bir büyük şehrin hikâyesine dönüşmüş gibi.
Tepenin aşağısından otobanın kılcal damarları eski mahallelere bağlanıyor. Taze tüneller şehrin uzak uçlarını birleştirdiğinden eskisinden daha geniş asfaltlar. Bölge, emlak sitelerinde stratejik konum, erişim konforu gibi tamlamalarla tarif ediliyor. İstanbulda, şişlinin altında yeni cazibe merkezi Bomontideyiz. Feriköy sapağından yukarı kıvrılan yol, kentleşme teorisi derslerine müsait ince uzun bir laboratuvar gibi

Yolun iki şeridini ortada bir su yolu ayırıyor. Eskiden üzeri açık olan bu atık su kanalı, bugün uzaktan kuru bir dere gibi görünüyor. Sol yanında ayrı bir dünya var, sağ yanında ayrı. Bir tarafta Anthill, Arista Life, Rixos, Elysium Fantastic Çoğu şehrin en uzun binalarından. Birkaç yüzbin dolardan başlayan fiyatlar, şehre kuşbakışı attığınız yay genişledikçe milyon dolarlara çıkıyor. Gıcır gıcır, bembeyaz her biri

Diğer yanda, evlerin birbirlerinin dibine yıllar içinde konduğu Paşa Mahallesi. Arkalara doğru üç-dört katlı apartmanlar varsa da, ilk bakışta 30-40 metrekarelik barakalar göze çarpıyor.

Yola da sızılmış. Mesela kağıt toplayıcılar kenara arabalarını park etmiş. Su kenarındaki akasyaların her birinin arasında çamaşır ipleri; çocuk zıbınları büyüyerek koca adam pantolonlarına uzanıyor yan yana. Akşümüstleri kadınlar çay demleyip o akasyaların altına attıkları kanepelerde, pala kilimlerde muhabbetle yemeni tığlıyor. Manzara, İstanbulun en pahalı rezidansları

Orası metropol manzarası

Zenginler safında hummalı inşaat faaliyeti sürüyor. Sinpaş temellerini atmış. Hemen yakında Hilton Otelinin inşaatı tam gaz. şişli çevresinde onlarca proje mevcut.

Peki oradan bakınca Paşa Mahallesi nasıl görünüyor Bir günü, cazip yaşam ve yatırım alanı Bomontide alıcı olarak geçirdim. Ben ve eşim dört ayrı rezidansın satış ofisini gezdik. Kiralık ya da satılık, önerilen dairlere çıktık. Bu şart mıydı Evet, bir gazeteciye kurulacak intizamlı cümlelerin ötesinde bu hayatın nasıl pazarlandığını duymak, o tarafın mahallenin geleceğine dair kurgusunu dinlemek önemliydi. Bizimle yakından ilgilenen satış görevlilerini güç durumda bırakmak son arzum olur. Her biri işinin ehli olduğu kadar nazikti.

54 katlı iki kulelik Anthillde hayat başlamış. Fakat hem satış, hem kiralama sürüyor. Çok zengin gösterememek korkusuyla satılıktan ziyade, kiralık konutları soruyoruz. Merak edene, sadece Paşa Mahallesini gören 7. katta, 2+1 dairenin kirası 2 bin 300 TL. Üzerine 537 TL aidat ve 250 TL yönetim ücreti ödemeniz gerekli. Yükseldikçe, kiralar mobilyasız 4 bin dolara kadar çıkıyor. Tabii seçtiğiniz konum muhim. Doğru köşede 20 küsur kattan sonrası deniz

Maliyetine lüks

Arista Life maliyetine lüks sloganıyla sadece ofis katları satıyor. Satış ofisine Bomontinin yeni halinin devasa bir maketini kurmuşlar. 1 milyon dolara kadar yükseliyor fiyatlar.

Hemen yandaki Rixos Residenceta taşınmalar aralıkta başlayacak. İçi leziz biçimde düzenlenmiş iki daireyi gezebiliyorsunuz. Burada satış, 80-90 metrekare aralığındaki modüller üzerinden. İstediğiniz metrekareye göre satın alıyorsunuz. Tanesi 388 bin dolar. Yükseldikçe değişiyor tabii ki tarife.

Boyut olarak daha mütevazı olan Elysium Fantasticte de kiralar Anthille yakın. Buranın numarası teraslı daireler ki, yine konuma göre milyon dolarlar konuşuluyor.

Neticede bu bir emlak haberi olmadığından hizmetleri sıralamak anlamlı değil. Ama golf egzersiz alanlarından spaya uzanan bir çeşitlilik söz konusu. Bunların birçoğundan faydalanmak için de para ödeniyor.

Şu kuleye bir davul çalsam

Şöyle genellemelere ulaşabiliriz. Yolun bu yakasında rezidans diyene rastlayamazsınız; herkes rezidıns olarak telaffuz ediyor. Ortak bir jargon var. Misal Perpa, otoban, şişli sırtları yahut karşıdaki Paşa Mahallesi bu âlemde metropol manzarası olarak tarif ediliyor. Böylesi daha afili tınlıyor. Bu muhitteki yeni yapılaşmanın ilanlarında stratejik noktalara yakınlık kadar bu eklektik hal de vurgulanıyor zaten. Satış esnasında çay kahve ne kelime, mönüden bile seçim yapabiliyorsunuz.

Karşı taraftakiler o binalara kule, gökdelen yahut resistans diyor. Türkçesi bulunmadığından dile yapışmış ucube hali böyle yorumlandığında, aslında dünyanın en manalı telaffuz karmaşası ortaya çıkıyor. Resistans, recidencein de geldiği yerde direniş demek. Bu tarafta da ayrı ayrı direniş hikâyeleri var.

Hava çok sıcak olduğundan Davulcu ailesi geceleri de iki ev arasındaki ağaçların altında yatıyor. Bir ağaç kütüğüne saat dahi asmışlar. 300 TL kira verdikleri barakalarında, altı çocuk, dört torun, 14 kişi yaşıyorlar. Derme çatma, rutubetli, ha yıkıldı ha yıkılacak evler bunlar. Biz konuşurken etrafımızda tavuklar sekiyor.

45 yaşındaki Ekrem Davulcu gerçekten de davulcu; aileden... Güvenlik izin verseydi, bu kulelere bir davul çalabilseydim diyor. Onun dışında kağıt toplayarak geçiniyorlar. Üç günde bir araba; eder 150 lira. Bu eve günde 20 ekmek giriyor. Dört çocuk okuyor.
Geleceklerini sorunca, sorandan cevap bekliyorlar daha çok. Biz Adana, Osmaniyeliyiz. 15 sene olmuş geleli. Memlekete git derlerse gideceğiz. Önce bir Okmeydanına bakınırız ama diyor Ekrem Davulcu, Burada piremiz, oyumuz, buyumuz olur. Ama karşıdakilerde de oturamayız. Çocuklar korkar bir kere çıkmaya.

Döndü Davulcunun sekiz çocuğu, bir kuması var. Dileniyor, belediyenin dilencileri sürekli toplamasından şikayetçi. Altı çocuk annesi Filiz Kara da buradan çıkarılırlarsa Adanaya bile dönemeyeceklerini söylüyor. Bu mahallede kağıt toplayarak geçinen 10 kadar aile var.

İşgalci muamelesi fena

Safiye ve Kadir Yıldırım neredeyse 60 yıldır orada. Elimizde eski yazıyla vergi kağıtları var diyorlar. Teraslarındaki asmalar bütün komşulara dağılıyor. Safiye Hanım geleceği göremedikleri için doğru düzgün boya badana yapamadıklarını anlatıyor. Pazarcılık yapan 70 yaşındaki Kadir Bey, Biz de buralar toparlansın isteriz ama hakkımız gasp edilmesin diyor. Buranın insanı karışıktır, birileri iner. Sakin durmayan çıkar diye de uyarıyor. Belediyenin 30 metrekareye bir daire teklifini onlar kabul etmiş ama çoğunluk sağlanamamış. 40 yıl önce beş aylıkken ölen kızlarının mezarını kaybetmek gibi, şehrin yenilenen hali yüzünden başlarına gelen başka dertler de var.

49 yaşındaki Senihe Özgüney ablasıyla yaşıyor. 1970ten beri gecekondu sahibi. Birden işgalci muamelesi görmek fena diyor. Sokak da değil, evler arasında uzanan koridorlarlarda geceleri kol gibi fareler gezse de, buradan kopmak istemiyor. Bir ara mahalle sakinleri için bir rezidans yapılacağını duymuşlar. Bir mahalle, diyelim 30 kata sığacak Senihe Hanım aslında bir müteahhitle anlaşmış ama onda da şansı gülmemiş. Adam ortada yok.

Seyyar sebzeci Mehmet Aydın Benim bedenimin cereyanını toprak alır diyor. Mahallede hangi kadınla konuşsanız çamaşır asılamayan, balkonunda çay içilemeyen bir evle basbayağı dalga geçiyorlar, üzerine o kadar para verdikleri için. Mahallenin kahvesine girince Mustafa Sarıgül, Fatma Girik, Gülay Atığ ekseninde hummalı bir tartışmanın ortasında kalıyorsunuz. Herkesin kafa bulanık. Bakkal Murat Patacı, karşılarında açılan Carrefour yüzünden işlerinin azalmasından şikayetçi.

Durumun hülasası belki de budur. şu an rezidanslar tarafı tam dolmadığından (dolmayacağına dair şüpheleri de bir kenara yazın) o tarafın bakkalı Carrefourun, satılmayan peynirleri, sebzeleri, meyveleri akşamları çöpe attığını, yolun öbür tarafındakilerin de gidip onları aldığını anlatıyor bir mahalleli.
30-40 metre arayla, size iki manzara

Dönüşüm hâlâ gündemimizde

Rezidanslaşan Bomonti ve çevresinde emlak ve kira fiyatları yükselme seyrinde. Bu da yoksulların yavaştan dışarı sürülmesi demek. Paşa Mahallesi gibi hazine arazisine kurulmuş ve tapu sorunu olan bölgeler iyice kafaları karıştırıyor.
Mahalleye dair planını sorduğumuz şişli Belediyesi yetkilileri, hazırladıkları dönüşüm ve toplu konut projesinin bölgeden onay alamadığı gerekçesiyle hayata geçiremediğini söylüyor. Onay vermeyenler de hak kaybına uğrayacaklarını düşünen birden fazla daire sahibi olanlar. Gecekondular için düşünülen dönüşüm projesi belediyenin hâlâ gündeminde olup bölgedeki yurttaşlarla görüşmelerimiz devam ediyor. Kimseyi mağdur etmeden, herkesle bir uzlaşı sağlayarak bu planı uygulamayı düşünüyoruz açıklaması hayata nasıl geçecek belli değil. Görünen o ki kentsel dönüşüm sermaye üzerinden devam edecek, bu doğal seleksiyonla rezidans manzarasına görece daha iyi konumdakiler bakabilecek.

Takdir edersiniz ki, kimse böyle bir manzaraya bakmak istemez

Rezidans satış ofislerinde yolun karşısını sorduğunuzda temizlik kelimesi mutlak geçiyor. Misal çevredeki inşaatlar bittiğinde ortadaki su yolunun kapanacağı, ortaya bir meydan yapılacağı söyleniyor. İmar açısından problemi olan gecekonduların er geç yıkılacağını, belediyeden bunun sözünü aldıklarını işittik. Oraya da rezidans yükselebilir mi dediğinizde, bir manzara korkusuyla sorduğumuz düşünülüp beş kattan yukarı çıkamayacakları garantisi de veriliyor. 1 milyon dolar veren insanlar, takdir edersiniz ki böyle bir manzaraya bakmak istemez. O konuda endişeniz olmasın cümlesi de kayıtlara geçsin. Karşı taraf bahsinde, tecrübelerinden çıkardıkları bir tezcanlılıkla güvenlik meselesi açılıyor. Kimsenin elini kolunu sallayarak içeri giremeyeceği, asansöre dahi kart okutulduğu bilgisi veriliyor. Güvenlik, satın alınanlar içinde büyükçe bir kalem. Bu koca kuleler karşı taraftan bildiğiniz korkuyor.
Radikal/Pınar Öğünç