Steve Jobs'tan altın değerinde 3 ders!

Apple'ın kurucusu, iPhone'un mucidi, NeXT Bilgisayar'ın kurucusu ünlü girişimci Steve Jobs, hayatından altın değerinde dersler veren üç hikayeyi paylaşıyor. Steve Jobs, Apple'ın kurucu babası ve bilgisayar endüstrisinin önderlerinden biri olarak tanınıyor

Steve Jobs, kendi hayatından üç hikaye ile altın değerinde üç ders veriyor. Steve Jobs, Apple'ın kurucu babası ve bilgisayar endüstrisinin önderlerinden biri olarak tanınıyor. Apple'ın kurucusu ve eski CEO'su Steve Jobs, ayrıca her gün milyarlarca satılan iPhone'un mucidi olarak tanınıyor. İşte Steve Jobs'tan üç ders...

İlk hikaye noktaları birleştirmekle ilgili olduğunu belirten Jobs, şunları söylüyor:

"Altı ay okuduktan sonra Reed College'ı bıraktım, 18 ay sonra bile üniversitenin etrafında takıldım. Üniversiteden tamamen ayrılmaya karar verene kadar. Neden mi bıraktım? Saf bir şekilde Stanford kadar pahalı bir üniversite seçmiştim. Annemle babamın tüm birikimleri bunun için harcanmıştı. Aylardır eğitimimin anlamını göremedim, hayatta ne yapmak istediğimi bilmiyordum, üniversitenin bunu anlamama nasıl yardımcı olacağını anlayamadım ve bu yüzden sadece para harcıyordum. Ailemin hayatları boyunca yaptığı birikimlerini harcadığım için üniversiteyi bırakmaya karar verdim.

İlk başta korkmuştum. her şeyin yoluna gireceğine inanıyordum. Şimdi geriye baktığımda o anki kararımın hayatım boyunca aldığım en iyi karar olduğunu anlıyorum. Üniversiteden ayrıldım, artık dersler hakkında konuşmayı bırakabilirdim. Benim için ilginç olmayan dersleri bırakıp ilginç olanları keşfetmeye başladım. Her şey o kadar romantik değildi. Bir yurt odam bile yoktu. Bu yüzden arkadaşlarımın odalarında yerlerde uyudum. 5 sentlik kola şişeleri verdim ve yiyecek aldım. Her pazar gecesi şehrin 11km ötesine yürüdüm. Böylece haftada bir kez Hare Krishna tapınağında normal yemek yiyebildim, bunu sevdim.

Merakım ve sezgilerimden sonra karşılaştığım şeylerin çoğu daha sonra paha biçilemez göründü. İlk başta bunların hiçbiri hayatıma faydalı görünmedi. Ancak 10 yıl sonra, ilk Mac'i geliştirirken tüm bunlar işe yaradı. Ve güzel tipografiye sahip ilk bilgisayar Mac oldu. Ayrılmasaydım, o kaligrafi kursuna asla kaydolmazdım ve bilgisayarlar elbette şimdiki gibi harika bir tipografiye sahip olmazdı. Üniversitedeyken noktaları bir araya getirmeyi beklemek imkansızdı ama 10 yıl sonra her şey çok netti. İleriye bakarak noktaları birleştiremezsiniz. Onları sadece zamanda geriye bakarken bağlayabilirsiniz Bu şekilde bağlayacağın noktalara güvenmen gerekecek. Geleceğe, karaktere, kadere, hayatına güvenmek zorunda kalacaksın. Karma vesaire ne olursa olsun bu yaklaşım beni asla yarı yolda bırakmadı ve hayatımı değiştirdi."

İkinci hikayeyi aşk ve kayıp hakkında şeklinde nitelendiren Jobs, "Hayatta sevdiğim kadını oldukça erken bulduğum için şanslıydım." diyerek hikayesini şu sözlerle anlatıyor:

"Woz ve ben ailemin garajında Apple’ı kurduk. Yirmi yaşındaydık çok çalıştık ve 10 yıl sonra Apple, iki kişiden, 4.000 çalışanı olan iki milyar dolarlık bir şirkete dönüşmüştü. Evet, en iyi Machintosh’umuzu çıkardık. Ben 30 yaşıma girdim ve sonrasında kovuldum, kendi kurduğun şirketten nasıl kovulabilirsin?

İyi bir şirket kurmuştuk, Apple büyürken yetenekli birini işe almıştık. Bu kişi şirketi yönetmemeye yardımcı oldu ve ilk birkaç yıl boyunca her şey yolunda gitti, ama sonra vizyonumuz farklılaşmaya başladı ve sonunda onunla anlaşmazlığa düştük. Yönetim kurulumuz onun tarafına geçti, bu yüzden 30 yaşında kovuldum. Ve Aleni şekilde hayatımın anlamı gitmişti…

Birkaç ay boyunca kendim için ne yapacağımı bilmiyordum, başarısız olduğumu hissettim. Geçmiş nesil girişimcileri hayal kırıklığına uğratmıştım. Bana verilen asayı düşürmüştüm. David packard ve Bob Noyce ile tanıştım ve yaptığım şey için özür dilemeye çalıştım. Bu genel bir başarısızlıktı. Silikon vadisinden kaçmayı bile düşündüm, ama bir şey içimde yavaş yavaş netleşmeye başladı. Yaptığım şeyi hala seviyordum. Apple’daki olayların gidişatı her şeyi biraz değiştirdi. Reddedilmiştim fakat sonunda yeniden başlamaya karar verdim. Sonra anlamadım ki Apple’dan kovulmamın başıma gelen en iyi şey olduğu ortaya çıktı.

Başarılı olmanın ağırlığı yeniden acemi olmanın hafifliğine bıraktı. Her şeyden daha az emin bir şekilde kendimi özgür bıraktım ve hayatımın en yaratıcı dönemlerinden birine girmemi sağladı. İlerleyen beş yıl içinde Next adında yeni bir şirket kurdum, ardından Pixar’ı kurdum.

Eşim olan muhteşem kadına aşık oldum. Pixar ilk bilgisayar animasyon filmi oyuncak hikayesini yarattı. Şu anda dünyanın en başarılı animasyon stüdyosu. Daha sonra şaşırtıcı şekilde Apple Next’i satın aldı ve Apple'a döndüm. Next'te geliştirilen teknoloji, Apple'ın mevcut rönesansının kalbi haline geldi.

Laurin ve ben harika bir aile olduk, eminim ki bunların hiçbiri Apple’dan kovulmasaydım olmazdı, ilaç acıydı ama hastaya yardımcı oldu. Hayat bazen kafanıza bir tuğla ile vurur. inancınızı kaybetmeyin İşime devam etmeme yardımcı olan tek şeyin şu olduğuna ikna oldum: Yaptığım şeyi sevdim, sevdiğin şeyi bulmalısın ve bu iş için de geçerli İlişkilerde olduğu gibi, işiniz hayatınızın çoğunu dolduracak. Düşündüğünüzü yapmaktan tamamen memnun olmanın tek yolu bu, büyük ve harika işler yapmanın tek yolu… Henüz bulamadıysanız aramaya devam edin, durmayın. Tüm kalp meselelerinde olduğu gibi. Onu bulduğunda bileceksin. Ve her ilişki gibi yıllar içinde daha iyi hale gelir. Bu yüzden bulana kadar ara, durma"

Son hikayesinin ölümle ilgili olduğunu açıklayan Steve Jobs, onyedi yaşındayken okuduğu bir alıntıdan bahsederek hikayesini anlatmaya başlıyor:

"Eğer her gün son gününmüş gibi yaşarsan bir gün haklı olacaksın. Üzerinden uzun yıllar geçmesine rağmen bu alıntı beni hala etkiliyor. Her gün aynaya bakıyorum ve kendime bugün mü diye soruyorum. Bugün yapmak üzere olduğum şeyi yapmak ister miydim? Ve birkaç gün boyunca cevap hayır olur olmaz anlardım ki bir şeyler değiştirilmeliydi. Bu düşünce karar vermek için önemli bir araçtır. Bu hayatımda zor kararlar vermeme yardımcı oluyor. çünkü neredeyse her şey. Tüm dış beklentiler, gurur, utanç yada başarısızlık korkusu… Tüm bunlar ölüm karşısında önemini yitirir. Geriye sadece gerçekten önemli olanı bırakır. Neye sahip olduğunuzu, neyi kaybedeceğinizi düşünmekten kaçınmanın en iyi yolu budur. Üzgünüm ama gerçekten zamanın kısıtlı ve bu yüzden boşa harcamayın. başkasının hayatını yaşamayın. Diğer insanların düşünceleriyle yaşamayı söyleyen dogma tuzağına izin vermeyin. Diğer insanların görüşlerinin iç sesinizi kesintiye uğratmasına izin vermeyin ve en önemlisi, kalbinizi ve sezgilerinizi takip etme Cesaretine sahip olun. bir şekilde kim olduğunuzu biliyorlar. Yıllar önce “Aç kal! budala kal” diye bir yazı okumuştum. Aç kal budala kal! Hep bunu kendim için diledim. Ve şimdi, yeniden başlamak için mezun olurken, bunu senin için diliyorum. Aç kal budala kal!"

KAYNAK: https://www.youtube.com/watch?v=t59R0tiu78o