nil karaibrahimgil köşe yazısı

İstanbul'un ciğerleri yok. Nasıl nefes alıyor İstanbul? Denizinden mi? Denizinden nefes alamaz. Deniz onun gözleri, ciğerleri değil.

Havayı temizleyen, güneşe kollarını açmış bir sürü ağaca ihtiyacımız var. Bebeğiniz olunca doktorlar diyor ki "AVM'lere sokmayın, açık havada gezsin". Gezsin de, nerede gezsin? Şehirde bebeklerin ihtiyacı olan sessiz, yeşil, kuş sesli, temiz havalı o yer nerede? Ben bulamıyorum. Batı yakasında, boğaz kıyısında birkaç korulu tepe var ama bebekle yokuş... Belgrad'a da ha deyince gidilmiyor.

Her büyük şehrin, "Off yeter sıkıldım bu şehirden ve keşmekeşinden! İnsan olduğumu, doğaya ait bir canlı olduğumu, nefes aldığımı hatırlamak istiyorum" diyenlere açacak bir kapısı olmalı. New York'taki Central Park gibi. Londra'daki Hyde Park gibi. Berlin'deki Tiersgarten gibi. Buralar bize, 'her şey koşturma değil, her şey acele değil, hiçbir...