Mustafa Özgür

 

Süleymaniye’nin bekar odalarında kalanların her birinin hikâyesi ayrı. Ama hayat tarzları ortak. Zira gurbet, hepsinin de tek gerçeği. Aralarında 25 yıldır buralarda kalan var.    RAHAT ETSİNLER    Kimisi evlenmek için, kimisi memlekete göndermek için para biriktiriyor. 6 çocuk babası Antepli Süleyman, “Yeter ki rahat etsinler. Zaten gurbetçilik hayat tarzımız oldu” diyor.    BAŞKA ÇARE Mİ VAR    Semtin 40 yıllık terzisi Mesut Usta, yıkılacakmış gibi duran evleri göstererek, “Bir şey olmaz. Zaten bu insanların da başka çaresi yok” diyor.    YILLAR YORGUN BEN YORGUN...    Süleymaniye’nin sakinlerinin yaşadıklarını ve halet-i ruhiyesini notalara döken öyle şarkı var ki... Hangisini çalsanız Antepli Süleyman’ı, Aksaraylı Baki’yi, Urfalı İbrahim’i dinliyorsunuz... “Yıllar yorgun ben yorgun, boşa geçmiş seneler / Bende hicran yarası bende bitmez çileler”, “Neden Geldim İstanbul’a / Tutuldum kaldım avare...” Bekâr odalarını anlatmaya...