tunca bengin köşe yazısı Haberi
17 Ağustos 1999 depreminde İstanbul’da en çok hasar gören ve en çok can kaybının olduğu yer Avcılar’dı. 30 bina enkaz haline gelmiş, yüzlercesi hasar görmüş, 300’e yakın da insan ölmüştü... O günlerden aklımda kalan tek şey, gözyaşı, korku ve panik...
İlk şokun sonrasında ise Avcılar’dan kaçış başlamıştı. 200 binin üzerindeki nüfus 90 binlere düşmüş, binaların pencerelerine “Satılık” yazıları asılmıştı. O kadar çok satılık vardı ki; deniz manzaralı lüks dairelerin fiyatları bugünün parasıyla 5 -10 binlere düşmüştü. Satan kaçıyordu, kalan da mutsuz ve umutsuzdu.
Açıkçası, yıkık, hasarlı ve boş binalarıyla Avcılar tam bir hayalet kent gibiydi...
O nedenle bugünkü Avcılar’ı görünce şaşırmamak ve de mutlu olmamak elde değil. Çünkü; o korkaklık, panikten artık eser kalmamış. Işıl, ışıl cadde ve sokaklar hınca hınç insan...
