Mera Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi!

Mera Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi TBMM'ye sunuldu. Komisyonda görüşmeleri devam eden kanun teklifi kapsamında yaylak ve kışlaklarda yaylacıların hayvancılık faaliyeti için gerekli olan ve süreklilik gösteren yapılar ile turizme açılması uygun görülen bölgelerde yöresel mimariye uygun taş ve ahşap yapılar dışında inşaatların yapılmaması amaçlanıyor.

GENEL GEREKÇE: 
Yaylacılık, Karadeniz Bölgemizin kadim kültürlerinden biridir. Özellikle kırsal kesimde hayvancılık ve tarımsal faaliyetlerle geçimini sağlayan Karadeniz halkı ilkbahar sonundan itibaren hayvanlarını yaylalara çıkarmaya başlarlar ve yaz sonuna kadar yılın 5-6 ayı aileleriyle birlikte burada kalarak yaylacılık faaliyetlerini sürdürürler. Aileler, hayvanlarını beslerler ve onlardan tereyağı ve peynir gibi süt ürünleri ile yapağı, deri ve et üretimi yaparlar. 

Karadeniz'in bereketli yaylalarında yaylacılık geleneğini asırlardır yaşatan vatandaşlarımız, hayvanlarının güvenli bir şekilde barınmasını sağlamak; hayvanlarından elde ettikleri süt, tereyağı, peynir gibi ürünleri muhafaza etmek ve kendilerine barınabilecekleri yer temin etmek amacıyla tamamen hayvancılık faaliyetleri için kullandıkları yapılar inşa etmişlerdir. Bazıları da mevcut eski yapılarını tadilat etmiş ve ahir gibi yeni yapılar eklemiştir. 

Fakat yürürlükte olan 4342 sayılı Mera Kanununun 19. ve 20. maddesi gereği Mera ve Yaylalarda süreklilik gösteren. ev ve ahir gibi yapılara izin verilmemektedir. Sadece Trabzon'da Mera Kanununa aykırı olarak inşa edilen yaklaşık 22.500 yapının varlığı tespit edilmiştir. Özellikle son bir yılda birçok yayla evi ve ahir gibi yapılar bu kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle yıkılırken, birçok yaylacı da yıkım tedirginliğini yaşamaktadır. 
Bu durum başta Trabzon olmak üzere hayvancılık faaliyetinin yapıldığı tüm bölgelerimiz için büyük bir sorun teşkil etmektedir. 

Yaylalarımız, özellikle son yıllarda artan girdi maliyetlerini karşılamakta zorlanan çiftçilerimiz için hayvanlarının yem ihtiyacını karşılayabilecekleri büyük bir nimettir. 

Özellikle büyükbaş hayvancılık yapan vatandaşlarımız barınma sorunu nedeniyle yaylalardaki otlak alanlardan yeterince yararlanamamaktadır. 

Yaylacılık önündeki bu ve benzeri engeller nedeniyle Bölgemizin hayvancılık açısından avantajlı konumu, dezavantajlı konuma dönüşmektedir. 

Son yıllarda hükümetin hayvan ithal etmesi ve işletmelere sağladığı teşviklerle ülkemizdeki büyükbaş ve küçükbaş hayvan sayılarının artmasına rağmen, Karadeniz Bölgemizdeki hayvan sayılarında ve hayvancılık işletmelerinde dikkat çeken bir azalma söz konusudur. 

Diğer yandan imar barışı uygulaması kapsamında meraların da imara açılmasıyla birlikte yaylalarımızda çarpık bir yapılaşmanın önü açılmıştır. Hayvanların otlak alanlarına ve en verimli alanlara yapılan çok katlı binalara göz yumulurken, ET HALE hayvancılık faaliyetleri için inşa edilen taş ve ahşap yapıların kanunlara aykırı olduğu gerekçesiyle yıkılması kamuoyu vicdanını rahatsız etmektedir. 

Bölgemizdeki yaylacılık kültürünü yaşatmak, hayvancılıkla uğraşan çiftçilerimizin verimli mera alanlarından faydalanmasını sağlamak ve hayvansal üretimi desteklemek amacıyla, otlak ve mera alanı dışında kalan alanlarda yaylacılarımıza barınma amaçlı yapılar inşa etmeleri için yer gösterilmeli, belirli modelde ahşap veya taş ev yapabilme olanağı sağlanmalı ve yaylalarımıza bir düzen getirilmelidir. Ayrıca bu yapılar için belirlenecek kriterlere uygun olan mevcut yapılar da korunmalıdır. 

Bu gerekçelerle, yaylacılık kültürünün gelecek nesillere aktarılması ve hayvancılık faaliyetlerinin desteklenmesi amacıyla, yaylacılarımıza hayvancılık faaliyetlerinde gereksinimleri olan barınma ve ahir gibi kalıcı yapılar için izin verilmesi teklif edilmiştir. 

MADDE GEREKÇELERİ: 
MADDE 1- Madde ile yaylacılarımızın hayvancılık faaliyetleri için gerekli olan ve süreklilik gösteren ahşap ve taş yapıların inşasına izin verilmiştir. 
MADDE 2- Yürürlük maddesidir. 
MADDE 3- Yürütme maddesidir.