Yavuz Sultan Selim Köprüsü'nün geçiş ücreti ağır geldi!

Kamyon, TIR ve otobüsler, iki köprüden de en düşük 6 TL, en yüksek 15 TL ödeyerek geçip dönerken, şimdi 2 katını ödemek zorundalar. Ama sorun şurada, bu köprüden geçebilmek için zorunlu olarak otoyoldan geçiyor. Böylece, Anadolu'dan gelen ağır taşıtlar gidişte ve dönüşte ödeme yapıyor. Bu maliyeti şirketler zam olarak yansıtabilir.

ALTYAPI yatırımlarının en yararlı tarafı dışsallık yaratmalarıdır. Yani, özel kesim yatırımlarına kapı açması, verimliliğini ve kârlılığını artırmasıdır. Ama kötü planlanan ya da işlevleri henüz tamamlanmamış altyapı projelerinin hizmete sokulması da bir o kadar yurttaşlarına da, özel kesime de baş ağrısı yaratır. Bunun son örneği, İstanbul’da açılışı yapılan Yavuz Sultan Selim Köprüsü (YSS Köprüsü) oldu. Köprünün ve bir bölüm bağlantı yollarının açılması ile birlikte idari bir karar da yürürlüğe sokuldu. O da, tüm otobüs, kamyon ve TIR trafiği için bu köprü ve güzergahı zorunlu kılındı. Böylelikle diğer iki köprüden geçiş yasaklandı.

NASIL BİR SONUÇ GETİRDİ?

Birincisi, YSS Köprüsü’ne zorunlu olarak yönlendirilen ağır taşıtların, kent içi arterlerden bu güzergaha girebilmeleri için var olan bağlantı yolları dar olduğundan, giriş ve çıkışlardaki trafik felç oldu. Trafiği rahatlatmak için trafik boğulmuş oldu. Bu karar yürürlükte olduğu sürece 2018’e kadar böyle olacak.İkincisi ve asıl sorun şurada; ekonomide dağıtım kanallarının lojistiği olan kamyon ve TIR’ların geçiş  maliyet yükleri birden bire artıverdi. Hem daha pahalı bir geçiş ücreti olan köprüden geçme zorunluluğu ile, hem de bağlantılardaki boğulan trafik nedeniyle.

İKİ TARAFLI ÖDEME

Kamyon, TIR ve otobüsler daha önce iki köprüden de sadece en düşük 6 TL, en yüksek 15 TL ödeyerek geçip dönerken, şimdi kabaca iki katı ücret ödemek zorundalar. Ama sorun şurada, bu köprüden geçebilmek için parçası olan otoyoldan geçmek ve ödeme yapmak zorunda. Böylece, Anadolu’dan ya da Gebze gibi lojistik noktalarından gelen ağır taşıtlar hem gidişte, hem de dönüşte ödeme yapmak zorunda kalıyor.

YSS Köprüsü’ne zorunlu olarak girmek zorunda kalan iki akslı bir kamyonet ya da kamyon Avrupa’dan Asya’ya (Mahmutbey-Paşaköy) 51.1 TL öderken, dönüşte 37.95 olmak üzere toplam 89.05 TL ödüyor artık. Üç aksı olan kamyon, TIR ya da otobüsler ise aynı güzergahta toplam 114.60 ödüyor. En basit yük taşıyıcı kamyonetlerin maliyeti kabaca 80, kamyon ve otobüslerin maliyeti ise 100 TL artmış oldu.

Konuştuğum büyük bir şirketin yöneticisi, günlük 50-60 aracının Avrupa-Asya arasında mal dağıtımı için gidip geldiğini, bu zorunluluk nedeniyle aylık maliyetlerinin kabaca 300 bin TL, yıllık 3.5 milyon TL arttığını anlatıyor. Hatta öyle ki; kamyonetlerin bile trafik memurlarınca zorunlu olarak YSS Köprüsü’ne yönlendirildiğinden bahsediliyor.

ZAM OLARAK YANSIR

Karayolları Genel Müdürlüğü verilerine göre; 2015 yılında İstanbul Boğazı’ndaki iki köprüden geçen ağır taşıt sayısı günlük 60 bini geçiyor. Bunların çok büyük bir bölümü kamyon ve TIR; yük taşıyorlar. Bu yükün de önemli bölümü, bu büyük metropole ya da buradan ham madde ve mamul ürün taşıyor. Peki şimdi ne olacak? Şu olacak; devasa bir metropolün tüm dağıtım kanalına etki eden taşıma maliyetleri kayda değer ölçüde artarken, nihai olarak soframıza enflasyon olarak yansıyacak. Yukarıdaki örnekten hareketle, yıllık 1 milyon dolarlık bir maliyeti hiçbir şirket kârından yiyerek karşılamaz. Nihai alıcıya zam olarak yansıtılacaktır. Gelişmiş ülkeler, ‘altyapı yatırımı ile dışsallık sağlayalım, özel sektörün verimliliği artsın, kazanç alanı genişlesin, böylece yeni iş alanları ve istihdam sağlansın’ fikrinin peşinde koşarken, bizdeki plansız programsız yapılan yatırımların, önü arkası düşünülmeyen projelerin özel kesime ket vuran, nihai olarak hane halkına bedel ödeten, satın alma gücünü düşüren tarafı ortaya dökülüyor.

Uğur GÜRSES/Hürriyet