Alt Yapılar İçin Afet Yönetmeliği!

YÖNETMELİK

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

ALT YAPILAR İÇİN AFET YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

             Amaç

             MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, içme suyu ve kanalizasyon şebeke ve arıtmalarını içeren altyapı tesislerinin doğal afetlere dayanıklı olarak tasarımı ve mühendislik hesapları ile malzeme seçimi, yapımı, işletilmesi, bakım ve onarımı için gerekli asgari şartlara dair usul ve esasları belirlemektir.

             Kapsam

             MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, içme suyu ve kanalizasyon şebeke ve arıtmalarını içeren altyapı tesislerinin etüt, planlama, proje, inşaat ve işletme süreçlerini kapsar.

             Dayanak

             MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanuna ve 13/12/1989 tarihli ve 180 sayılı Bayındırlık ve İskan Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye dayanılarak hazırlanmıştır.

             Tanımlar

             MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

             a) Altyapı tesisi: Kanalizasyon ve içme suyu şebeke ve arıtmalarını,

             b) Muhtemel deprem: Tesisin tasarlanan hizmet süresi içerisinde meydana gelmesi olası deprem olup 50 yıllık zaman aralığı içerisinde %50 olasılıkla meydana gelebilecek, 72 yıl dönüş periyotlu bir deprem büyüklüğünü,

             c) Maksimum deprem: 50 yıllık zaman aralığı içerisinde %10 olasılıkla meydana gelebilecek, 475 yıl dönüş periyotlu bir deprem büyüklüğünü,

             ç) Sınai imalat: Depo, kaptaj, atık su ve içme suyu arıtma tesisleri, terfi merkezi, vantuz, tahliye, baca vb. tesislere ait imalatları,

             d) Borulu imalat: İçme suyu isale ve şebeke hatları ile atık su ve yağmur suyu ana kolektör ve şebeke hatlarına ait imalatları,

             e) TSE standartları: Türk Standartları Enstitüsünce yürürlüğe konulmuş standartları,

             ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Etüt ve Planlama

             Yönetmelik, standart ve şartnameler

             MADDE 5 – (1) Altyapı tesisi yapılacak alanların etüt ve planlaması, konuyla ilgili düzenlemeler ile bu düzenlemelerde belirtilmeyen hususlarda öncelikle TSE standartları esas alınmak kaydı ile ilgili AB düzenlemelerine uygun olarak yapılır.

             Etüt çalışmaları

             MADDE 6 – (1) Etüt çalışmaları kapsamında aşağıdaki hususlar incelenir.

             a) Coğrafi durum,

             b) Sosyoekonomik durum,

             c) Mevcut tesislerin durumu,

             ç) Harita ve imar durumu,

             d) Enerji tesislerinin durumu,

             e) Nüfus ve yerleşim durumu,

             f) İçme suyu temini durumu,

             g) Atık su ve yağmur suyu hatlarının deşarjı.

             Planlama çalışmaları

             MADDE 7 – (1) Planlama çalışmaları kapsamında aşağıdaki hususlar incelenir.

             a) İçme suyu tesis ihtiyacı,

             b) İçme suyu arıtma tesis ihtiyacı,

             c) Atık su tesis ihtiyacı,

             ç) Atık su arıtma tesis ihtiyacı,

             d) Yağmur suyu tesis ihtiyacı,

             e) Altyapı tesisinin ömrü dikkate alınarak tesisten yararlanabilecek mevcut ve gelecekteki nüfus,

             f) Altyapı tesisinin ömrü dikkate alınarak mevcut ve gelecekte ihtiyaç duyulacak içme suyu miktarı,

             g) Altyapı tesisinin performans kıstasları,

             ğ) Altyapı tesisinin bakım, onarım ve işletme parametreleri,

             h) Altyapı tesisinin yürürlükteki mevzuatlara uygunluğu,

             ı) Mevcut ve yeni yapılacak altyapı tesislerinin birlikte kullanılması durumunda her iki tesisin birlikteliğinin ekonomiklik ve işletme yönünden uygun olup olmadığı,

             i) Altyapı tesisinin ekonomik analizi,

             j) Altyapı tesisinin afet risk analizi,

             k) Altyapı tesisine ait acil durum müdahale planı.

             Depremle ilgili performans hedefleri

             MADDE 8 – (1) Altyapı tesislerinin depreme yönelik tasarımı ve afet duyarlılık değerlendirmesinde bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Tablo-1 ve Tablo-2’de verilen kıstaslar esas alınacaktır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Jeoteknik Etüt

             Kapsam

             MADDE 9 – (1) İçme suyu ve kanalizasyon alt yapı projeleri dahilinde yer alan iletim hatları ve üst yapı ünitelerinde kaya veya zemin koşullarının belirlenmesi amacıyla jeoteknik etüt çalışmaları yapılır. Bu çalışmalarda, konuyla ilgili düzenlemelerle birlikte bu Yönetmeliğin 10, 11, 12, 13 ve 14’üncü maddelerinde belirtilen şartlara uyulur.

             Zemin koşullarının belirlenmesi

             MADDE 10 – (1) Proje alanında daha önceden yapılmış olan topoğrafik, jeolojik, hidrojeolojik, jeofizik, mühendislik jeolojisi ve jeoteknik çalışmalar; yapılacak detaylı arazi çalışmaları ile birlikte değerlendirilerek bölgesel ve yerel jeolojik yapı belirlenir.

             İletim hatlarında yapılacak çalışmalar

             MADDE 11 – (1) İçme suyu projesi kapsamında şebeke ve isale hatlarında;  kanalizasyon projesi kapsamında ise şebeke, toplayıcı, kolektör ve yağmur suyu hatlarında araştırma çukuru ve sondaj açma çalışmaları yapılır.

             İletim hatlarında yapılacak araştırma çukuru çalışmaları ve amacı

             MADDE 12 – (1) Derinliği 1,5 metreden az olan iletim hatlarında, güzergâhta yer alan toprak zeminlerin ve ileri derecede bozunmuş kaya kütlelerinin yanal ve düşey yayılımını, araştırma çukuru derinliğinden daha sığ olması durumunda yeraltı suyu seviyesini, kazı şekli ve sınıflarını belirlemek ve örselenmiş örnek alınması amacıyla araştırma çukuru açılır.

             (2) Araştırma çukuru sayısı ve dağılımı, iletim hattı güzergâhı boyunca gözlenen zeminin özelliklerine bağlı olarak belirlenir.

             (3) Proje alanının jeolojik özellikleri açısından sondaja gerek görülmeyen durumlarda, derinliği 1,5 metreden fazla olan iletim hatlarında da araştırma çukuru çalışmaları uygulanır.

             (4) Araştırma çukurları, boru hattının yerleştirileceği seviyenin en az 1,0 metre altına inecek şekilde açılır.

             İletim hatlarında yapılacak sondaj çalışmaları ve amacı

             MADDE 13 – (1) Sondaj çalışmaları, iletim hattı güzergâhında yer alan birimlerin yanal ve düşey yayılımının tespiti, varsa yeraltı suyu seviyesinin belirlenmesi, örselenmiş ve örselenmemiş örnek alınması ve yerinde deneylerin uygulanması amacıyla derinliği 1.5 metreden fazla olan iletim hatlarında yapılır.

             (2) Sondaj sayısı, dağılımı ve derinliği alanın zemin özelliklerine göre belirlenir.

             (3) Sıvılaşma riskinin yüksek olduğu güzergâhlarda, alansal veriye ihtiyaç duyulması halinde gerekli jeofizik çalışmalar yapılır.

             Sınai yapılarda yapılacak çalışmalar

             MADDE 14 – (1) İçme suyu projeleri kapsamında yer alan depo, terfi merkezi, su alma yapısı ve arıtma tesisi ile kanalizasyon projeleri kapsamında yer alan terfi merkezi ve atık su arıtma tesis alanlarında; örselenmiş ve örselenmemiş örnek alınması, yerinde deneylerin yapılması, zemin profillerinin oluşturulması ve varsa yeraltı suyu seviyesinin belirlenmesi amacıyla sondaj çalışmaları yapılır.

             (2) Sondaj yapılıp yapılmayacağı, yapılacak ise sondaj sayısı, dağılımı ve derinliği yapının boyutlarına, temel derinliğine ve yapının inşa edileceği alanın jeolojik özelliklerine göre belirlenir.

             (3) Sondaja gerek duyulmayan durumlarda kaya veya zeminin yanal ve düşey yayılımını, varsa yeraltı suyu seviyesini, kazı şekli ve sınıflarını belirlemek ve örselenmiş örnek almak amacıyla araştırma çukuru açma çalışmaları yapılır.

             (4) Ayaklı depo yerlerinde, (B), (C) ve (D) grubu zeminlere oturan 5000 metreküp ve üzerinde hacme sahip depo yerlerinde ve yapının boyutları göz önüne alınarak gerekli görülmesi halinde arıtma tesisi alanlarında jeofizik çalışmalar yapılır. Bu çalışmalar sonucunda, deprem anında oluşacak dinamik yatay deprem yüklerine karşı zemin davranışı, ivme spektrumları ve zemin-yapı etkileşiminin belirlenmesinde kullanılmak üzere sismik dalga hızı değerleri, zemin hakim titreşim periyodu, dinamik elastik parametreler ve zemin büyütmesi belirlenerek değerlendirilir.

             (5) Jeofizik ölçü nokta sayısı, dağılımı ve araştırma derinliği yapının boyutlarına, temel derinliğine ve yapı alanının zemin özelliklerine göre belirlenir.

             Yapı zemin ilişkisinin değerlendirilmesi

             MADDE 15 – (1) Yapılacak arazi ve laboratuvar çalışmaları sonucunda belirlenecek su içeriği, birim hacim ağırlığı, kıvam limitleri, konsolidasyon, şişme, dayanım parametreleri, yataklama katsayısı, zemin grubu, yerel zemin sınıfı, spektrum karakteristik periyotları, sismik dalga hızı, maksimum yatay yer ivmesi, sıvılaşma potansiyeli, şev duraylılığı gibi jeoteknik parametreler ve değerlendirmeler esas alınarak, tasarımda kullanılmak üzere jeoteknik etüt (zemin etüt) raporu hazırlanır.

             (2) Jeoteknik etüt (zemin etüt) raporu bunlarla sınırlı olmamak kaydıyla aşağıda verilen değerlendirmeleri içermelidir.

             a) Alt yapı projelerinin uygulanacağı sahaların doğal afet riski taşıyan bölgelerde bulunması durumunda, heyelan, taşkın, çığ, kaya düşmesi, yangın gibi doğal bir afetin etkisi altında iletim hatları ve sınai yapıların afet güvenliğinin ve risk azaltıcı önlemlerin açıklaması.

             b) Proje alanının afet tehlike ve riskinin, çeşitli kurum ve kuruluşlarca yapılmış, temin edilmesi mümkün olan, envanter, duyarlılık, tehlike, risk haritaları gibi üst ölçek harita ve örnek çalışmalara atıfla belirtilmiş açıklaması. Önceki çalışmaların bulunmadığı durumlarda, jeolojik-jeoteknik araştırma ve analizlere dayalı olarak gerekli veriler toplanılmalı, kritik alanlarda gerekli görüldüğü takdirde, ayrıntılı çalışmalar ile doğal afet tehlike ve risk durumu 1/5.000, 1/1.000 veya 1/500 ölçekli haritalar üzerinde ortaya konulmalıdır.

             c) Elde edilen veriler ışığında, güzergâh ve sınai yapı yeri alternatiflerinin kıyaslaması.

             ç) Alternatif güzergâhın tespit edilememesi durumunda uygulanabilecek zemin iyileştirme yönteminin güvenlik, maliyet ve teknik açıdan uygulanabilirlik karşılaştırmaları da yapılarak alternatifler halinde sunumu.

             d) Proje alanı merkez olmak üzere sismolojik çalışmalar ve 100 km yarıçaplı bir alan dikkate alınarak depremsellik ve sismik risk analizi çalışmaları yapılarak elde edilen muhtemel deprem büyüklüğü, maksimum yatay yer ivme değeri, deprem tekrarlama periyotları ve oluşma ihtimallerine ilişkin değerlendirmeler.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Malzeme Seçimine İlişkin Esaslar

             Genel esaslar

             MADDE 16 – (1) Afete duyarlı bölgelerde gerçekleştirilecek borulu ve sınai imalatlarda; dinamik yükler altındaki performans, çökmeye bağlı emniyet katsayıları, aşınma direnci, ısı davranışı, kimyasallara karşı dayanımı vb. özellikler göz önüne alınarak yüksek performanslı ve zemin hareketlerine dirençli malzemeler kullanılır.

             Sınai imalatlarda kullanılacak malzemeler

             MADDE 17 – (1) Sınai imalatlarda kullanılacak çelik donatı, beton, tuğla, ahşap gibi malzemeler ile mekanik-elektrik tesisatın seçimi, konuyla ilgili düzenlemeler ile bu düzenlemelerde belirtilmeyen hususlarda öncelikle TSE standartları esas alınmak kaydı ile ilgili AB düzenlemelerine uygun olarak yapılır.

             Borulu imalatlarda kullanılacak malzemeler

             MADDE 18 – (1) Borulu imalatlarda kullanılacak malzemeler, kullanılan borulara ait standartlar, İller Bankası İçme Suyu ve Kullanma Suyu Boru Hatları Malzemesine Ait Teknik Şartnamesi ve bu şartnamede belirtilmeyen konularda öncelikle TSE standartları esas alınmak koşuluyla ilgili AB düzenlemelerine uygun olarak seçilir.

             Boru hatları ve bağlantıları için malzeme seçim ölçütleri

             MADDE 19 – (1) Afete duyarlı bölgelerde aşağıdaki esaslar göz önüne alınır.

             a) Malzemeler yer hareketlerine uyum sağlayabilecek esneklikte seçilmeli; aksi durumlarda projelendirme ve inşaat aşamasında sistem esnekliği esasları göz önünde bulundurulmalıdır.

             b) Bağlantı noktaları kırılma ve kopmalara karşı dayanıklı olmalıdır.

             c) Ek sayısı mümkün olduğu kadar az olmalıdır.

             ç) Gerekli tamiratlar hızlı ve kolay yapılabilmelidir.

             d) Düğüm noktaları contalı veya füzyon kaynağı ile teşkil edilmelidir.

             e) Atık su ve yağmur suyu iletim hatlarının parsel bacaları ile bağlantıları, esnek ve oturmalardan etkilenmeyecek şekilde yapılmalıdır.

             f) Korozyona dayanıklı malzemeler seçilmelidir.

             Birleşim noktalarında kullanılacak kırılma önleyici malzemeler

             MADDE 20 – (1) Altyapı tesislerinde kullanılan boruların, afet esnasında en zayıf ve hareket ettikleri noktaları olan birleşim yerlerinden deforme oldukları gözetilerek, bu noktaların imalatına özellikle dikkat edilir. Birleşim noktalarında kullanılacak malzeme ve birleşim sistemi aşağıda belirtilenler arasından seçilir.

             a) Standartlara uygun kauçuk conta,

             b) Füzyon kaynağı,

             c) Ekstrüzyon kaynağı,

             ç) Test edilmiş alın kaynağı,

             d) Flanşlı birleşim,

             e) Manşonlu birleşim,

             f) Geçme soket yöntemi.

             Düğüm nokta teşkilinde dikkat edilecek hususlar

             MADDE 21 – (1) Düğüm noktaları, sızdırmaz ve kırılmaya dayanıklı bileşim elemanları ile tesis edilir.

             (2) Zorunlu olmadıkça çap değişikliği yapılmaz, manşon kullanılmaz ve fazla parça kullanılmaz.

             (3) Düğüm nokta teşkilinde az bileşenli sistem tercih edilir.

             (4) Zemin hareketleri neticesinde oluşabilecek deformasyonları önlemek üzere parçalara ait tespit kitle detayları, hidrolik ve betonarme hesapları ilgili düzenlemelere uygun olarak yapılır.

             Depo giriş ve çıkışı ile manevra odalarındaki bağlantı hatlarında kullanılacak malzeme ve dikkat edilecek hususlar

             MADDE 22 – (1) Depo giriş ve çıkışı ile manevra odalarındaki bağlantı hatlarında beton ile boru sistemi birlikte hareket edeceği için kırılma ve ezilmeler meydana geleceği gözetilerek, olası deformasyonu engellemek üzere kontak noktalarındaki boru ve ek parçalar TSE standartlarına uygun kauçuk malzeme ile sarılır.

             Kullanılacak dolgu malzemesi

             MADDE 23 – (1) Borulu imalatlarda dolgu malzemesi seçimi, kullanılacak boruların teknik şartname esaslarına ve İller Bankası Ferşiyat Şartnamesi esaslarına uygun olarak yapılır.

             (2) Boru hatları, TS–7397 normuna uygun yataklama dolgusu üzerine oturtulduktan sonra, borunun etrafı boru tepe noktasından minimum 30 santimetre yukarıya kadar kum-ince çakıl boyutunda granüler malzeme ile doldurulur ve sıkıştırılır.

             (3) Afet bölgelerinde yapılacak altyapı tesislerinde, boru hareketini engelleyerek kırılmaya neden olabilecek dolgu malzemeleri seçilmez.

             (4) Kazıdan çıkan malzeme, sıkışma, şişme, agresiflik vb. açılardan uygunluğu değerlendirilmeden dolguda kullanılmaz.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Projelendirmeye İlişkin Esaslar

             Temel esaslar

             MADDE 24 – (1) Altyapı tesisleri afet duyarlılık bilgileri göz önüne alınarak projelendirilir.

             (2) Projelendirme aşamasında aşağıdaki temel esaslara uyulur.

             a) Altyapı projeleri, konuyla ilgili düzenlemeler ile bu düzenlemelerde belirtilmeyen hususlarda öncelikle TSE standartları esas alınmak kaydı ile ilgili AB düzenlemelerine uygun olarak hazırlanır ve uygulanır.

             b) Mümkün ise alternatif içme suyu kaynağı sağlanır.

             c) İçme suyu dağıtım şebekesi kapalı göz olarak tasarlanır.

             ç) Acil durumda kullanılmak üzere yeraltı su kaynakları belirlenir.

             d) İtfaiye ve hastanelere yedek su rezervi sağlanır.

             e) İçme suyu şebekesi ana güzergâhı, alt geçit, tünel, metro, çok bodrumlu yapılar vb. su baskınına duyarlı tesislerden uzak olacak şekilde tasarlanır.

             f) Arıtma tesisleri, su depoları ve ana isale güzergâhları, yeşil kuşaklar ile diğer bölgelerden ayrılır.

             g) Yağmur suyu ve atık su şebekeleri birbirlerinden ayrı olarak ve zorunlu haller dışında içme suyu şebekesi ile çakışmayan güzergâhlarda düzenlenir.

             ğ) Alternatif bulunması halinde ana şebeke hatları yeşil bandın altından geçirilir.

             h) Su ve enerji şebekeleri planlama aşamasında koruma altına alınır.

             ı) Bölgesel emniyet vana sistemi oluşturulur.

             i) Bina girişlerinde, afet anında su kesici vana sistemi bulundurulur.

             j) Şebeke ile konutlar arasındaki abone bağlantıları ve bağlantı parçaları esnek ve çabuk kırılmayan malzemeden seçilir.

             k) Boru cinsleri, bağlantı şekli ve oluşturulacak düğüm nokta detaylarının teşkilinde kullanılacak malzemeler, uygunluğu tespit edilerek seçilir.

             l) Zorunlu haller dışında yapay dolgu alanlarına boru hattı tesis edilmez.

             m) Hidrolik hesaplamalarda kullanılacak taşkın periyodu tesisin önemi ve performans kıstasları göz önüne alınarak seçilir.

             n) Yangın muslukları için ilgili düzenlemelerde belirlenen gerekli minimum basınç sağlanır.

             o) Afet anında, depo ve terfi merkezlerinde su tahliyesinin yapılabilmesine yönelik gerekli tedbirler alınır.

             ö) İçme suyu kaynakları ve barajlar çevresinde havza denetimi yapılarak, bu havzalarda afetler nedeniyle içme suyunun kirlenmesine yol açabilecek kullanımlara izin verilmez.

             p) Altyapı tesislerinde afet anında devreye girmek üzere yedek enerji kaynakları bulundurulur.

             r) Proje yapacak teknik elemanların, ilgili düzenlemelerde belirtilen meslek gruplarına mensup olması zorunludur.

             s) Sınai ve borulu imalatlarda, proje paftalarının ölçek ve boyutları altyapı projelerine ilişkin düzenlemelerde belirtilen esaslara uygun olarak hazırlanır.

             Hesaplama yöntemleri

             MADDE 25 – (1) Kullanılan boru türlerine göre, içme suyu hatlarında Colebrooke-White, William-Hazzen ve Darcy-Weissbach formülleri atık su hatlarında Manning ve Kutter formülleri kullanılarak gerekli hidrolik hesaplamalar yapılır.

             (2) Toprak altına döşenecek boruların direnci ve çökmeye bağlı emniyet katsayıları hesaplamaları Alman Su Yönetimi, Atık Su ve Katı Atık Birliği’nin ATV-DVWK A 127 kuralları ve kullanılan borulara ilişkin standartlara göre yapılır.

ALTINCI BÖLÜM

İnşaat ve İmalata İlişkin Esaslar

             Onay

             MADDE 26 – (1) Sınai ve borulu imalatlar, bu Yönetmeliğin 2, 3 ve 4 üncü maddelerinin hükümleri dikkate alınarak hazırlanan projelerin ilgili kurumlarca onaylanması sonrası yapılacaktır.

             Yönetmelik, standart ve şartnameler

             MADDE 27 – (1) Sınai imalatlar, 2/9/1997 tarihli ve 23098 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik, TS 498, TS 499, TS 500, TS 708 standartları ve diğer ilgili standartlar ile konu hakkındaki sair düzenlemelere göre yapılır.

             (2) Borulu imalatlar, İller Bankası Ferşiyat Fenni Şartnamesi ve İller Bankasının boru ve bağlantı parçaları için düzenlediği teknik şartnamelerin hükümlerine göre yapılacaktır.

             (3) Yukarıda anılan düzenlemelerde belirtilmeyen konularda öncelikle TSE standartları esas alınmak koşuluyla ilgili AB düzenlemeleri uygulanır.

             İmalata esas hükümler

             MADDE 28 – (1) Altyapı projelerine ilişkin sınai ve borulu imalatlarda aşağıdaki hükümlere uyulacaktır.

             a) İmalat için gerekli olan araç ve malzeme proje esaslarına uygun olarak temin edilir.

             b) Sınai ve borulu imalatlar için nakliyesi yapılacak malzemenin yükleme ve indirme işlemleri, malzemelere hasar vermeden, tekniğine uygun olarak yapılır.

             c) Malzemenin nakliye sonrası muhafazası standartlara uygun olarak yapılır.

             ç) Kazı, ferşiyat, dolgu ve sıkıştırma işleri proje esasları doğrultusunda usulüne uygun olarak yapılır.

             d) Boru ferşiyatı, hendek açılması ve hendeğin dolgusunda gerekli her türlü emniyet önlemleri alınır.

YEDİNCİ BÖLÜM

İşletme Hükümleri

             İşletme projeleri

             MADDE 29 – (1) Proje ve inşaat aşamasında imalatı tamamlanmış olan tesislere ait inşaat bitim plan ve projeleri, koordinatlı olarak sayısal ortamda idareye teslim edilir.

             (2) İmalatı tamamlanmış olan tüm tesislere ait bilgiler idare tarafından koordinatlı olarak sayısal ortamda muhafaza edilir.

             (3) İş bitiminde, sayısal işletme planları bir albüm haline getirilerek yetkili idarelere teslim edilir.

             Bütünleşik paftalar

             MADDE 30 – (1) Herhangi bir bölgede yapılan içme suyu, kanalizasyon, yağmursuyu, elektrik, doğalgaz ve telefon gibi tüm altyapı tesis inşaatlarına ilişkin bütünleşik paftalar, koordinatlı olarak 1/5000 ölçeğinde hazırlanarak işletmeci kuruluş tarafından afet koordinasyon birimine teslim edilir.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Son Hükümler

             Yürürlük

             MADDE 31 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.