Fransız Dijon

 

Bence İmroz bir mucizeyi gerçekleştiriyor.  Dünyanın neresinde olursa olsun, dört katlı ve günde belki bin kişiye servis yapan bir yerde adam gibi yemek değil, kafeterya yemeği olur. Özen gösterilmez. Garsonlar merdivenleri aşındırmaktan helak olur ve nefes nefese kaldıklarından masalara servis yapacağım diye milletin kafasına yemekleri döker. Masanız öksüz kalır, ne zaman ne geleceği belli olmaz, ısmarladığınızı değil, bulduğunuzu yersiniz. Allah ziyade etsin, İmroz öyle bir dolup taşıyor ki bu kalabalık, gürültü ve curcunada cinayet işlense kimsenin ruhu duymaz. Merak etmeyin, İmroz’da cinayet işlenmiyor... Ne gerçek anlamda ne de gastronomik anlamda. Belki sadece bizde ve  Çin’de olabilecek bir mucize  gerçekleşiyor. Tüm eksiler artılara dönmüş. O gürültü, patırtı, curcuna gerçek keyfe dönüşüyor. İnsanlar kendilerini zorlamadan şölen havasına giriyor. Keyifler yerinde, herkes içiyor ama...