Temyiz edilemeyen kararlar nelerdir?
Temyiz; bir konu hakkında verilen kararın bir kez de üst mahkeme tarafından incelenmesi olarak ifade ediliyor. Hukuk Muhakemeleri Kanunu gereğince temyiz edilemeyen kararlar da bulunuyor. Peki, temyiz edilemeyen kararlar nelerdir?
Temyiz edilemeyen kararlar nelerdir?
Temyiz; bir konu hakkında verilen kararın bir kez de üst mahkeme tarafından incelenmesi olarak ifade ediliyor. Adli yargıda üst mahkeme Yargıtay, idari yargıda ise Danıştay olup; İdare ve vergi mahkemelerinin bazı kararlarına karşı bölge idare mahkemesine itiraz edilebiliyor.
Söz konusu temyiz, yasal süresi içerisinde mahkemeye verilecek bir dilekçe ile yapılıyor. Bu dilekçede, neden hükmün bozulmasını isteminin gösterilmesi gerekiyor.
Yargılama esnasında oluştuğunu düşünülen hukuka aykırılıkların tamamını sıra numarası vererek açıkça yazılması gerekiyor. Temyiz dilekçesi taraf sayısından bir fazla nüsha halinde teslim ediliyor.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu gereğince temyiz edilemeyen kararlar da bulunuyor. Peki,temyiz edilemeyecek kararlar nelerdir?
Temyiz edilemeyen kararlar, kanunda 362. maddede yer alıyor. Kanun esasları gereğince, çekişmesiz yargı işlerinde verilen kararlar hakkında temyiz yapılamıyor.
Temyiz edilemeyen kararlar..
MADDE 362- (1) Bölge adliye mahkemelerinin aşağıdaki kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz:
a) Miktar veya değeri yirmibeşbin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar.
b) 4 üncü maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar.
c) Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararlar.
ç) Çekişmesiz yargı işlerinde verilen kararlar.
d) Soybağına ilişkin sonuçlar doğuran davalar hariç olmak üzere, nüfus kayıtlarının düzeltilmesine ilişkin davalarla ilgili kararlar.
e) Yargı çevresi içindeki ilk derece mahkemeleri hâkimlerinin davayı görmeye hukuki veya fiilî engellerinin çıkması hâlinde, davanın o yargı çevresi içindeki başka bir mahkemeye nakline ilişkin kararlar.
f) Geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar.
(2) Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, yirmibeşbin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü yirmibeşbin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir.
