1935 yılında Vakıflar Müdürlüğü tarafından verilen ilanda Üsküdar Solak Sinan'da bir ev 330 liraya satılıkmış. Yine Beşiktaş Türkali Mahallesi'nde metrekaresi bir liradan 210 metrekare arsa 210 liraya satılacakmış.
19635 yılında İstanbul Milli Emlak Müdürlüğü tarafından verilen ilanda Galata'da eski Osmanlı Bankası'nın arka sokağından bulunan bir kagir ev bin 125 liraya satılacakken aynı sokakta bulunan dükkanı da olan kagir ev, bin 640 liraya satılacakmış.
Florya'da asri bir plaj kurma niyetinde olan belediye, bin dönümden fazla olan plajı, 173 bin liraya istimlak etmiş. Metrekaresini 17 kuruşa alan belediye plajı meydana getirdikten sonra geri kalan kısmını ucuz bir fiyatla satacakmış.
1935 yılında Şehremini'de altında dükkanı bulunan bahçeli bir ev 400 liraya satılacakmış, yine Fatih'te bir ev ve yanındaki arsa 504 liraya, Büyükdere Caddesi'ne yakın 37 dönüm bir bağ ise 679 buçuk liraya satılacakmış.
1935 yılında Paşabahçe'de kurulan Şişe ve Cam fabrikası yani Paşabahçe faaliyete geçmiş. Kurulduğu sene 600 çeşit cam eşyası üretiyormuş ve ayrı bir binada da pencere camı üretmeye başlayacakmış.
1935 yılında İstanbul'da büyük bina yapımı azalmış buna karşılık iki katlı bina inşaat sayısı artmış. Bu azalmasının sebebi ise bankaların mesken inşasına borç verirken apartman inşasına borç vermemesinden kaynaklanıyormuş.
1935 yılında Feriköy'de bulunan bin yüz on iki dönüm arazinin 1/2 hissesi 11 bin 264 liraya satılacakmış. Sınırı bir tarafı Balmumcu Çiftliği'ne ve diğer tarafı da Kağıthane'ye uzanmaktaymış. Arazinin dönümünü 20 liraya satacaklarmış
1935 yılında Emlak Komisyoncuları Kurumu, Emlak Borsası açmak için teşebbüste bulunmuş ve borsa yirmi güne kadar açılacakmış. Aynı yılda İstanbul'da emlak komisyoncu sayısı 600 civarındaymış.
18 Haziran 1935 tarihli Akşam Gazetesi'nde yer alan haberde belediye Bebek'e bir otel 1936 bütçesiyle bir otel yapacakmış. 1935 yılında Bebek semti yapılan evler ve bahçelerle değer kazanan bir semt olmuş.
1935 yılında Şişli Büyükdere Caddesi'nde denize sıfır, rıhtımı bulunan 2892 metrekareye sahip arsanın 36/64'lük hissesi 5 bin 444 liraya satılacakmış. Bu fiyata iki mağaza da dahilmiş.
1935 yılında Küçük Pangaltı Mahallesi Harbiye Caddesi'nde bir ev 7389 liraya satılacakmış. Bugün bir ortalama bir memurun Harbiye'de ev sahibi olması çok zorken 1935 yılında bu fiyat memurun 70 aylık gelirine tekabül ediyormuş.
1935 yılında Şişli'de Büyükdere Caddesi'ne yakın Söğütlü Dere'de 37 dönüm arazi bin 208 liraya satılacakmış. Yine aynı ilanda Fatih'te 243 metrekare arsa 837 liraya satılacakmış.
1935 yılında eski Rus Hastanesi'nin arsası Adapazarı Türk Ticaret Bankası tarafından açık artırma ile satılacakmış. Arsa bugün Nişantaşı semti Vali Konağı Caddesi'nde yer almaktaymış. Arttırmaya girebilmek için de 6 bin lira teminat vermek gerekmiş.
1935 yılında Süleymaniye'de bulunan on odaya sahip Ziya Paşa Medresesi yıllık 420 liraya kiraya verilecekmiş. Yine aynı ilanda Ahmediye Medresesi'nin bir odasının yıllık kirası bedeli 36 liraymış.
1935 yılında Altunizade Küçük Çamlıca Sokak'ta bir bina ve on dokuz dönüm arazi Üsküdar Tahsil Müdürlüğü tarafında bin 538 liraya satılacakmış. O dönemde ortalama bir memur 16 aylık geliriyle buraya sahip olabilirmiş.
1935 yılında Antropoloji Müzesi kurulmasına karar verilmiş. Kültür Bakanlığı Selçuk ve Danişmen devirlerine ait kafataslarının gönderilmesini istemiş. Vakıflar'a geçen bozulmuş tarihi mezarlarda ki kitabeler ve kaftasları da bu müzeye nakledilecekmiş.
1935 yılında büyük mimar Sinan'ın kafa tası mezardan çıkarılmış. Kafa tası antropoloji müzesinde saklanacakmış. Kafa tasında yapılan incelemelerde Sinan'ın kafa tası brakisefal olduğunu görmüşler. Böylece Türk olduğunu ispatlamışlar.
1935 yılında Şişli Büyükdere Caddesi'nde altında dükkanıda bulunan bir apartmanın yarı hissesi 4 bin 729 liraymış. Beyoğlu Meşe sokakta bulunan bir harap ev ise bin liraymış.
1935 yılında merhum Tikveşli Ahmed'in 30 dönüm arazi içinde yer alan Ebülhüda isminde ki köşkü satılacakmış. Kartal'da bulunan köşk İstanbul ve Marmara manzarılıymış. İlanda köşkün değeri belirtilmemiş.
27 Temmuz 1934 tarihli Akşam Gazetesi'ne yer alan ilanda Kandilli Vapur İskelesi'nin karşısında, bin beş yüz metre arsası bulunan köşk kelepir fiyata satılacakmış. İlanda köşke istenilen fiyat yazılmamış.
1935 yılında Üsküdar'da bulunan Serçehatun Cami yıkılarak enkazıyla birlikte arsası 710 liraya satılacakmış. Pangaltı'da Elmadağ Caddesi'nde bulunan 430 metrekare bir arsa 710 liradan satılacakmış. Laleli'de bulunan arsa ise 229 liraya satılacakmış.
1935 yılında İstanbul Belediyesi'nin verdiği ilanda Üsküdar Valide-i Atik Medresesi 13 buçuk lira teminat ile kiraya verilecekmiş yine Üsküdar'da Hamidi Evvel okulu da 4 lira teminatla kiraya verilecekmiş.
1935 yılında İstanbul'da Dayahatun Hoca Hanı'nda bir mahzenin altıda birlik hissesi 12 liradan satılacakmış. Balat'ta karabaş Vapur İskelesi'nde iki arsa 270 liraya satılacakmış. Yedikule'de bir dükkan ise 5 yüz liradan satılıkmış.
1935 yılında İstanbul Galata'da iki dükkan ve bir evin 2/5'lik hissesi bin 987 liraya satılacakmış. Yine aynı ilanda Galata'da Mumhane sokakta dünkan ve odaları yarı hissesi 2 bin 250 liraya satılacakmış.
1935 yılında İstanbul Haydarpaşa'da bir ev 964 liraya, Yedikule'de ise bir dükkanın 36/64'lük hissesi 172 liraya satılacakmış. Fener'de ev ise bir evin 3/1'lik hissesi 3 yüz liraya satılacakmış.
1935 yılında bugün Beşiktaş İskelesi'nin bulunduğu caddede denize sıfır arsa 170 liraya kiraya verilecekmiş. Bugün İstanbul'un en değerli bölgelerinde olan Beşiktaş'a o yıllarda sadece 170 lira değer biçiliyormuş.
1935 yılında Kadıköy Haydarpaşa İskelesi'nin yeniden yapılmasına karar verilmiş. Yapılacak iskele yetmiş metre boyunda on sekiz metre genişliğinde olacakmış. İskele inşası için 2 yüz 50 lira harcanacakmış.
26 Şubat 1935 tarihli Akşam Gazetesi'nde yer alan haberde İstanbul'da binalara numara verme işi tamamlanmış her mahallede kaç sokak bulunduğunu her sokakta da kaç tane bina bulunduğunu da tesbit etmişler.
Belediye kanununun bir maddesine göre evlerin temiz ve boyalı olması lazımmış ancak belediye kanunun tatbiki için henüz karar almamış. Şehrin imar planı belirlendikten sonra belediye boyanacak binaların renklerine karar verecekmiş.
11 Kanunusani (Ocak) 1935 yılında çıkan bir habere göre Türk örf ve kültürüne ananelerine ait olmayan sokak ve cadde isimlerinin değişmesi için İstanbul'da çalışmalara başlanmış.