Kıyı şehirleri beyaz yakalıların merceğinde!

Artan yatırımlar ve iyileşen ulaşım koşullarının yanında ücret paketlerinin İstanbul ve Ankara’ya yaklaşmasıyla profesyonellerin Anadolu şehirlerine bakışı değişiyor. Özellikle İzmir, Mersin, Antalya, Çanakkale gibi kıyı şehirleri beyaz yakalı orta ve üst düzey yöneticilerin merceğine girdi. Anadolu’da CTO, bilgi işlem müdürü, yazılım uzmanı, sistem mühendisi gibi çalışanlara talep artıyor.

Anadolu’daki birçok şirketin yıllardır temel sorunlarından biri orta ve üst düzey yönetici bulamamaktı. Çünkü başarılı yöneticileri Anadolu’ya götürmek hiç kolay değildi. “Değildi” dememizin nedeni bu durumun artık yavaş da olsa değişmeye başlaması. Özellikle İzmir, Mersin, Muğla, Antalya, Çanakkale gibi kıyı şeridindeki şehirlerdeki şirketler artık yetenekleri kendilerine çekebiliyor. Bunların yanında Bursa, Kayseri, Balıkesir, Eskişehir, Konya ve Gaziantep gibi illerdeki şirketler de artık yetenekleri kendilerine çekmekte geçmişe oranla daha az zorluk çekiyor. Bu illerdeki yaşam standartlarının yükselmesinin ilgiyi artırdığını söyleyen İK uzmanları, bu kentlerdeki ücret paketlerinin de İstanbul ve Ankara’ya yaklaştığını hatta bazı pozisyonlarda geçtiğini ifade ediyor.

İSTANBUL’DAN KAÇIŞ VAR

İstanbul’da yaşayan profesyonellerin çoğunun hedefi emekli olduklarında kıyı şeridinde bir yere yerleşmek. Bazı profesyoneller artık emekliliği de beklemiyor. Şu anda İstanbul’un trafiğinden, keşmekeşinden, kalabalığından ve diğer tüm zorluklarından bıkan bir kesimin Anadolu’daki fırsatlara açık olduğu görülüyor. Human Group Yönetici
Ortağı ve IRC Global Executive Search Partners EMEA Bölge Lideri Gaye Özcan, son yıllarda bunu artan oranlarda gözlemlediklerini belirtiyor. Özcan, başta İzmir, Antalya, Muğla, Mersin, Balıkesir, Çanakkale
olmak üzere kıyı kesimlerdeki illerde bulunan iş fırsatlarına eskiye oranla daha sıcak bakan önemli bir kesim
olduğunu anlatıyor. Bu noktada The Boston Consulting Group’un 2030’da dünyada en büyük potansiyel
pazarlara sahip şehirleri incelediği araştırmasını hatırlatan Özcan, konuşmasını şöyle sürdürüyor: “Araştırmaya
göre 717 şehir geleceğe damgasını vuracak. Bunlar arasında Türkiye’den İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Adana,
Mersin, Kayseri, Konya ve Antalya yer alıyor. Bu araştırmayı önemsiyorum çünkü hem kurumsal olarak gözlemlerimiz hem de sektörümüzdeki dinamiklere baktığımızda benzer bir eğilimi görebiliyoruz. Yani yalnızca kıyı illerimiz değil, İç Anadolu’dan da bazı iller yetenekleri çekmekte geçmişe oranla daha az zorluk çekiyor.”

CAZİBEYİ ARTIRAN NEDENLER
Geçtiğimiz yıllarda Marmara Bölgesi dışında yatırım yapan ulusal ve global oyuncuların görece kısıtlı olduğunu dile getiren REED Türkiye Genel Müdürü Asiye Yıldırım, “Son yıllarda Türkiye’nin ekonomik anlamda periferisi diyebileceğimiz bölgelerde daha fazla yatırımın gündeme geldiğini gözlemliyoruz” diye konuşuyor.
Örneğin enerji sektöründeki yatırımlar sınır tanımıyor. Uluslararası bir oyuncu Anadolu’da bir ilçede fabrika kurup rüzgar enerjisi sektörüne dönük olarak üretim yapabiliyor. Buna benzer örnekler farklı sektörlerde de gündeme
geliyor. Örneğin gıda sektöründe de Anadolu sathına yayılmış ilgi çekici büyük yatırımlar mevcut. Yatırımların Marmara Bölgesi dışına doğru genişlemesi, yöneticiler için de çekim merkezi yaratıyor.

Ergene Consulting & HGA Group Türkiye Başkanı Murat Ergene, İzmir, Bursa ve  Ankara  gibi şehirlerde istenilen rollerde aday bulmanın eskiye göre daha kolaylaştığını ifade ediyor. Ergene, yeni yapılan köprüler ve yollarla ulaşımın çok daha hızlı hale gelmesinin bu illere yönetici transferlerini kolaylaştırdığını söylüyor.

GENÇLER VE YABANCILAR

Şehrin gürültüsü, kalabalığı, yaşam koşullarından kaynaklanan nedenlerle daha sakin yörelerde yaşamayı tercihi edenlerin genellikle belli bir yaş ve deneyimde olan yöneticiler olduğu tahmin edilir. Fortune Danışmanlık Ortağı Ayşen Arıduru, bu anlamda ilginç bir noktaya parmak basıyor. Arıduru, son 2-3 yıldır kıyı bölgelerinde yaşamak ve çalışmak isteyen daha genç insanlara da rastladıklarını söylüyor. İstanbul dışındaki şirketlerin maaş bütçelerini eskiye göre artırdığına vurgu yapan Arıduru, yurtdışından ülkemize dönmek isteyen bir işgücü olduğunu hatta yurtdışından gelen yabancı yöneticilerin sayısının da arttığını anlatıyor. Sanayide nitelikli işgücü ihtiyacının artmasıyla birlikte CTO, bilgi işlem müdürü, yazılım uzmanı, sistem mühendisi, sistem uzmanı, ERP müdürü gibi bazı rollere olan talepte artış olduğu görülüyor. Murat Ergene, aynı şekilde sosyoloji ve psikoloji
dallarına olan ilginin de arttığından bahsediyor.

Ergene, konuşmasını şöyle sürdürüyor:  “Eskiden CIO, ARGE yöneticileri, fabrikalarda işletme direktörü gibi teknik rolleri bulmak görece daha zordu. Ancak İzmir, Bursa ve Ankara için şimdi çalışan bulmak çok daha kolay.
İşletme dallan, satış/pazarlama ya da fabrika mühendisliği gibi mesleklerde çalışanların bu anlamda daha mobil
olduğunu görüyoruz.”

ALIM SÜRECİ FARKLILAŞTI

Asiye Yıldırım, İstanbul dışındaki pek çok şehirde de geleneksel iş yapış şekillerini bir yana bırakan şirketlerin katma değeri yüksek yöneticileri çekme yarışına girdiğini ifade ediyor. Geleneksel bölgesel oyuncuların artık işe alım sürecinde daha titiz ve seçici olduğunu belirten Yıldırım, bu konuda şunları söylüyor: “Ciddi değerlendirme merkezi yatırımları yapan, hatta adaylarını İstanbul’daki bu tür merkezlere gönderen firma sayısı her geçen gün artıyor. Özetle bölgesel oyuncular yerel ve global pazarlarda ben de varım demek istiyor.”

Neşe Gök (inci Holding Yönetim Kurulu Başkanı)
"Birkaç yıi öncesine kadar yönetici ve beyaz yakalı çalışan bulmakta zorlanıyorduk. İzmir'e daha çok emeklilik planını yapan, daha rahat koşullarda çalışmak isteyenler rağbet gösteriyordu. Ancak son dönemde İzmir'de yatırımların artması ve sosyal hayatın çekiciliği özellikle İstanbul'dan İzmir'e büyük bir beyin göçü yaşanmasına yol açıyor.  İzmir  İK açısından altın çağını yaşıyor diyebilirim. Şu anda hiçbir kademede beyaz yakalı bulmak konusunda sıkıntı çekmiyoruz"

İstanbul'dan kaçışın 14 nedeni
1.    Çok uzun süre aynı firmada çalışmış olmak,
2.    Değişim ihtiyacı,
3.    Mesleki tükenmişlik, depresyon,
4.    Manevi tatminsizlik,
5.    Ailesel faktörler gibi zorunlu nedenler,
6.    Emeklilik,
7.    Daha iyi bir iş fırsatı olması durumu, iyi teklifler,
8.    Daha sakin, sade ve huzurlu yaşam isteği,
9.    Stresten uzaklaşma ihtiyacı,
10.    Hobilerine ve kendine zaman ayırma isteği,
11.    Trafikten ve metropolde yaşamanın verdiği yorgunluktan kaçış,
12.    İnsanlardan bunalma, yalnız kalma ihtiyacı,
13.    Yüksek tempo ve yorgunluk,
14.    Kendi işini kurma isteği.

Ekonomist